Antòni Rivals
  | |
| Nom | (fr) Antoine Rivalz |
|---|---|
| Biografia | |
| Naissença | 12 de març de 1667 Tolosa |
| Mòrt | 11 de decembre de 1735 (68 ans) Tolosa |
| Donadas personalas | |
| Nacionalitat | Francesa |
| Activitat | |
| Profession | pintor |
| Genre | Retrait |
| Discípols | Bernard Ortet (ca)  |
|
| |
| Òbras principalas | Autoportrait devant l'esquisse de la chute des anges rebelles (fr) , Portrait du sculpteur Marc Arcis (fr) e La Mort de Cléopâtre (fr) |
| Descendéncia | Pierre Rivalz (ca) |
| Paire | Jean-Pierre Rivalz (ca) |
Antòni Rivals (Tolosa, batejat lo 12 de març de 1667 - Tolosa, 11 de decembre de 1735 foguèt un pintor occitan. Aqueste pintor oficial de Tolosa èra retraitista de talent de la societat tolosenca del sègle XVIII, e un dessenhaire fecond.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Antòni Rivals comencèt sa formacion dins lo talhièr de son paire, Joan Pèire Rivals, arquitècte e pintre de l'ostal de vila de Tolosa. Recebèt sa formacion iniciala de l'escultor Marc Arcis e del dessenhaire Ramon Lafaga. Pendent son ensenhament artistic, s'interessèt subretot a l'estudi de las òbras classicas e de las òbras dels mèstres italians de sensibilitat barròca.
- De 1685 a 1687, seguèt las leiçons de l'Acadèmia Reiala de Pintura e d'Escultura a París. A son retorn a Tolosa, auriá recebut sas doas primièras comandas.
- En 1687, anèt a Roma ont i demorèt dètz ans.
- En 1694, ganhèt lo segond prèmi de l'Acadèmia de Sant Luc amb un dessenh representant « La Casuda dels gegants », darrièr Antonio Balestra e Felice Nardi. A Roma, venguèt amic amb d'artistas, coma Carlo Maratta, Luigi Garzi o Benedetto Luti, e foguèt cada còp mai demandat per de comandas, de familhas romanas mas tanben tolosencas.
- En 1703 :
- A son retorn a Tolosa foguèt nomenat pintre de l'ostal de vila de Tolosa fins a sa mòrt. Ajudat per un important talhièr, recebèt fòrça comandas : quadres commemoratius, pintres d'ordenanças de salvagàrdia e d'escut, projècte e trabalh d'arquitecturas, de mandats d'expertisa e de restauracion d'òbras, mas aquela carga li permetèt subretot de nosar de ligams fruchoses amb lo patriciat tolosenc e d'aver un quasi-monopòli de las comandas publicas, religiosas e privadas a Tolosa.
.jpg)
- Se maridèt amb sa cosina Loísa Rivals, aguèron sièis enfants. Son filh, Pèire Rivala, dich lo « cavalièr Rivala », foguèt tanben artista e son importanta colleccion privada d'esculturas e epigrafias romanas venguèt lo començament de la galariá dels Antics de Tolosa (uèi al Musèu de Sant Ramon). Sa filha, Loïsa Rivals, se maridèt en 1751 amb Joan Batista Despatz.
- En 1726, crèt la primièra escòla de dessenh de Tolosa. En 1750, las letras patentas de Loís XV la transformèron en Acadèmia Reiala de Pintura e d'Escultura de Tolosa, la sola en França, aprèp aquela de París, que foguèt autorizada a portar aquel títol.
Son òbra
[modificar | Modificar lo còdi]Ric dels ensenhaments que recebèt, a Tolosa, a París e a Roma, creèt un estil original e variat, influenciat per l'art barròc, l'art classic, las tradicions picturalas del sègle XVII e l'eretatge de las escòlas italianas. Per exemple, lo subjècte de la pòrta de l'apoticari del convent dels Cordelièrs, un òme amb son mortièr, es lo meteis qu'una anciana mirondèla pintada, Lo Trissaire de pebre (en italian Il Pestapepe), tradicionalament atribuida al pintre italian Melozzo da Forlì (Pinacotèca de Forlì)[1].
Faguèt una sintèsi personala brilhanta e tresvirèt la vida artistica tolosenca, fasent la causida d'una estetica plan virada cap al sègle XVII, resistent a las innovacions de la pintura parisenca. Son influéncia, ajudada per sa posicion oficiala, li permetèt d'influenciar a son torn tota una generacion d'artistas del sègle XVIII, provoquèt una unitat artistica que foguèt la marca de l'escòla de pintura tolosenca.
Aprèp sa mòrt, son òbra foguèt perpetuada per d'illustres disciples coma Guilhèm Cammas o Pèire Subleiras. Mas al començament del sègle XIX, foguèt oblidat pendent mai de cent ans e tornèt èsser vertadièrament descobèrt a partir dels ans 1940.
Qualques òbras
[modificar | Modificar lo còdi]- Cins quadres monumentals del grand cicle de l'istòria de Tolosa:
- La Batalha ganhada pels Tectosages sul rei Antiòc ;
- Lo Rei Teodoric Ièr mena lo comte Litori captiu a Tolosa ;
- Ramon de Sant Geli prenent la crotz ;
- La Desbandada d'Enric II Plantagenèst jos los barris de Tolosa ;
- L'Expulsion dels uganauds.
- Doas perspectivas :
- La Naissença del duc de Bretanha ;
- La Fondacion d'Ancire.
- Cassandra tirada fòra del temple de Pallàs, òli sus tela, 97 x 137 cm, Musèu de las Bèlas Arts, Roan.
- Doas telas conservadas al Musèu Bossuet, a Meus
-
Antòni Rivalz, la caritat al musèu de Meus -
-
