Arnaut de Maruèlh

Arnaut representat dins una iniciala S dins un cançonièr del sègle XIII

Arnaut de Maruèlh[1] foguèt un trobador de la fin del sègle XII, que compausava de poesias liricas en occitan. Vint e cinc, benlèu vint e nòu, de sas cançons, son demoradas, sièis amb musica.

Son nom indica que veniá de Maruèlh en Peirigòrd. Sembla que foguèsse clergue eissit d'un familha paura e qu'aprèp venguèsse joglar; foguèt present a las corts de Tolosa puèi de Besièrs. Aparentament èra amorós de la comtessa Azalaís, filha de Raimon V de Tolosa, maridada a Rogièr II Trencavel, e los poemas que son demorats d'Arnaut se pòdon veire coma un cicle liric que conta son amor. Anfós II d'Aragon èra son rival respècte a Azalaís, e segon la razó d'un dels poemas d'Arnaut, la gelosiá del rei la persuadiguèt de rompre son amistat amb Arnaut. Partiguèt a Montpelhièr, ont trapèt un protector dins lo comte Guilhèm VIII.

Arnaut de Maruèlh es mens conegut que son contemporanèu Arnaut Daniel, mas s'es dich que lo subrepassava per sa simplicitat eleganta e la delicadesa dels sentiments. Son cantaire e joglar èra Pistoleta.

Arnaut cantèt d'Asalaís de Burlats, filha de Raimon de Tolosa e femna de Rogièr II Trencavèl, vescomte de Besièrs[2][N 1].

Bibliografia

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Biographies des troubadours, ed. J. Boutière, A.-H. Schutz. Paris: Nizet, 1964. pp. 32-38.
  • Gaunt, Simon, and Kay, Sarah (edd.) The Troubadours: An Introduction. Cambridge: Cambridge University Press, 1999. ISBN 0 521 574730.
  • Johnston, R. C. Les poèsies lyriques du troubadour Arnaut de Mareuil. Paris, 1935.

Nòtas

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. ↑ Son nom aguèt mai d'una varianta: Marueuil, Marolh, Marol, Maroill, Maruoill, o Meruoill.
  2. ↑ https://www.lexilogos.com/provencal/felibrige.php?q=Burlats


Error de citacion : La balisa <ref> existís per un grop nomenat « N », mas cap de balisa <references group="N"/> correspondenta pas trobada