Guordo, ie·us fas un sol sirventes l'an...
I
Guordo, ie·us fas un sol sirventes l'an
E, si pogues, fera vos bon e bel,
Mas eras vey que n'ay perdut l'afan,
E vuelh hueymais queiratz autre capdel.
Anc non saupes chanson ni sirventes,
Vers ni descort qu'en cort a dir fezes.
Que no sabers vos marris e·us cofon,
Soven dizetz so qu'es d'aval d'amon.
II
Jes no sabes d'Artus tan com ieu fatz,
Ni de sa cort on ac man soudadier,
Ni d'Ospinel con aucis l'escassier,
Ni com bastic Toleta l'amiratz ;
De Moyses com anet per la mar,
Ni d'Aluxe, qui fo ni que saup far,
Ni no sabetz qui valc may c'om dal mon,
Ni co·s perdet Narcisus en la fon.
III
Ni no sabetz cossi, pres del jayan,
De Tideus cant li tolc lo castel ;
Ni no sabetz las novas de Tristan
Ni del rey Marc ni d'Apsalon lo bel ;
D'Apoloini no cug sapïatz res,
Ni d'Adastres degun bo fag c'anc fes ;
Ni no sabetz per que selet son nom
Polinises sul palaitz al prim som.
[...]
VI
Jes de Merlin l'Engles no·n sabetz tan
Que sapchatz dir com renhet ni que fe ;
Ni del bon rey Salamon, ges non cre
-Qu'anc no fos nulh home tan sapïan-
Que sapchatz dir sos rics captenemens ;
Ni d'en Guio de Mayensa·l valens,
Ni de la ost c'a Tebas fe venir,
Fag c'anc fezes, no cug sapïatz dir.
[...]
XI
Si saupessetz so qu'es el sirventes,
Dels bos joglars foratz, d'aquest payes.
Mas yeu no cre c'autr'om, de say Clarmon,
Vos saupes dir de tot que fo ni don.
XII
A la valen comtessa de Rodes,
Car es sos cors pros e gais e cortes,
Portatz mon chan, non tematz freg ni son,
Gordo, qu'ieu l'am may que dona del mon.
[...]
|
Adaptacion en occitan modèrne
Gordon, vos fau un sol sirventés l'an
E, se podiái, lo vos fariái bon e bèl,
Mas ara vesi qu'ai perduda ma pena,
E vòli desenant que cerquetz un autre mèstre.
Jamai saupèretz pas cançon ni sirventés,
Vèrs ni descòrt que, per cantar en cort, faguèssi.
Coma lo non-saber vos marrís e vos confond,
Sovent disètz çò qu'es d'aval d'amont.
Non ne sabètz d'Artús tant coma ieu,
Ni de sa cort ont i aguèt mant assoudat,
Ni d'Ospinèl cossí tuèt l'escambat,
Ni cossí l'emir fortifiquèt Toleda ;
De Moïses cossí anèt per la mar,
Ni d'Alixes, qual foguèt e qué saupèt far,
Ni non sabètz qui valguèt mai qu'òme al mond,
Ni cossí se perdèt Narcís dins la font. (16)
Ni non sabètz cossí, al gigant,
Tidèu dostèt lo castèl ;
Ni non sabètz las nòvas de Tristan
Ni del rei Marc ni d'Absalom lo bèl ;
D'Apollòni pensi pas que sapiatz res,
Ni d'Adraste cap de sos espleches ;
Ni non sabètz perqué celèt son nom
Polinici dins lo palatz a prim som.
[...]
De Merlin l'Anglés non ne sabètz tant
Que poscatz dire cossí regnèt e qué faguèt ;
Ni del bon rei Salamon, cresi pas
-Perque jamai non i aguèt un òme tan savi-
Que sachatz dire sa nòbla captenença ;
Ni d'en Guion de Magóncia lo valent,
Ni de l'armada qu'a Tèbas faguèron venir,
Pensi pas que ne sapiatz contar los grands faches. (48)
[...]
Se saupèssetz çò qu'es dins aquel sirventés,
Dels bons joglars seriatz, d'aqueste país.
Mas ieu cresi pas qu'un autre òme, d'aicí Clarmont,
Vos saupès dire, del tot, qué foguèt dich ni d'ont ven.
A l'estimabla comtessa de Rodés,
Car sa persona es bona e gaia e cortesa,
Portatz mon cant, crentetz pas freg ni som,
Gordon, que ieu l'aimi mai que dòna al mond. (88)
[...]
|