Escòla nacionala veterinària de Tolosa

Bibliotèca de l'escòla veterinària de Tolosa (vista oèst)

L’Escòla nacionala veterinària de Tolosa (ENVT) es una ecòla veterinària francesa situada à Tolosa. Es un establiment d'ensenhament e de recerca, tanben un centre espitalouniversitari veterinari dubert al public, e lo punt de contacte nacional « Seguritat sanitària dels aliments ».

Istòria

Article detalhat: Anciana escòla veterinària de Tolosa.

Escòla nacionala veterinària, monument Laulanié

Creada en 1825^[1], inaugurèt los locals prèp de la gara Matabiau en 1835. En junh de 1964, l’anciana escòla foguèt transferida sul site actual e en octobre de 1964 se faguèt la primièra dintrada dels escolan dins l’escòla del camin de las Capèlas.

En 2010, foguèt ligada a l’Institut nacional politecnic de Tolosa^[2].

Arquitectura de l'ENVT (site actal)

Los arquitectes de l'ENVT

Son Noël Le Maresquier e Paul De Noyers. Son tanben los arquitectes de la Facultat de medecina de Tolosa, du CHU de Ranguelh, de la Facultat de Drech e de Sciéncias Economicas de l’Arsenal e del Complèxe d'ensenhament agricòl d'Ausevila Tolosana.

Lo campus veterinari establit en 1964

Situacion del site e organizacion prevista del campus

Aquela proprietat del castèl de Marmanda, amb lo seus quaranta e un ectaras, es rectangulae e va fins a la viá ferrada Aush Tolosa ; es limitada a l’oèst pel Toish e à l’Èst pel camin de las Capèlas.

Se compausa de doas zonas parallèlas:

- d’un costat, una laissa de vint mètres al dessus de Toish, comportant dos espacis bosacts, vint ectaras de vinhas, un ostal lo « Castèo Roge », una bòria amn demorança e annèxes; aquela laissa es bordada pel canal de Sant Martorin ;

- d’autre costat, vint ectaras de pradas e de culturas.

En octobre de 1955, lo projècte definitiu de construccion foguèt adoptat pel Ministèri de l’Agricultura.

Se distrian tres grops de bastiments:

- un primièr grop per las consultacions e espitals,

- un segond per l’ensenhament e recerca (sièis bastiments d'un estatge en miègcercle a l'entorn d’un grop central comprenent los amfiteatres e la torre bibliotèca)

- un tresen grop comprenent la ciutat universitària e los terrens d'espòrt.

Presentacion del campus a la populacion francesa

La novèla escòla foguèt presentada a la television dins lo magazin agricòl lo 17 de març de 1967 (vejatz ligams extèrnes).

Coma se pòt o legir dins l’article de Pierre Taverne publicat en 1968, « la Novèla Escòla foguèt concebuda per repondre als novèls besonhs de l’Ensenhament e de la recerca scientifica. D’una capacitat doble de la precedenta, dotada de vastes e modernes laboratòris, a la possibilitat de s’agrandir en fonccion dels progrès de la sciéncia e de las necessitat economicas^[3]».

Lo campus establi en 1964 foguèt presentat dins l'Architecture française en 1970^[4].

Un campus modèrna dins lo respècte d'estil tolosenc

Lo terren de 42 ectaras davalant sus un penjal doç cap al Toish permet la separacion dels servicis al sen de fòrça ostalons. Es pas mai una estructura concentrada a l'entorn d’un bastiment central, los bastiments son repartits de biais a profeitar de l’espaci acquerit e que permet d'envisatjar d'espandiments futurs. Lo centre de l’escòla es ocupat per la bibliotèca e los amfiteatres. Entre la partida centrala de l'administracion, los amfiteatre e la ciuta universitària, es amenatjat un vaste jardin botanic.

La ciutat escolara compòrta 360 cambras repartidas dins 4 bastiments e un restaurant de grandas baias dubèrtas sul val de Toish^[5].

Lo campus dispausa de 3 intradas distinctas per separar l’administracion, las consultacions e la ciutat escolar.

Totes los ostalons son bastits en brica plenas de parament e elements aparents de beton, e los teulats son de teulas romanas, dins lo respècte de l'etil tolosan.

• 
  Vista suls amfiteatres e la bibliotèca de l'ENVT en 1970
• 
  Bastiment d'espitalizacion e canigon en 1970
• 
  Galariá tipica ligant un servici e lo seu laboratòri en 1970
• 
  Vista Oèst de la bibliotèca e la torre reservada dels libres en 1970
• 
  Vista interiora de la bibliotèca dels cercaires en 1970
• 
  Bar del Club dels escolans en 1970

Ensenhament e Recerche

Plan dubèrta a l'internacional, contribuís a la formacion dels estudiants veterinaris europèus e acuelhís fprça estudiants estrangièrs.

L'ENVT e Wikipedia

En 2008, un acòrdi foguèt signat entre l'escòla e l'associacion Wikimedia France per numerizar fòrça tèsis ancianas liuras de drechs. Lo 29 d'avril de 2009, l'associacion anoncièt que 95 tèsis èran en linha sul site Wikimedia Commons, representant mai de 4000 paginas^[6].

Wikimedia Commons prepausa de documents multimèdia liures sus Escòla nacionala veterinària de Tolosa.

Références

1. Ordonança reiala del 6 de julhet de 1825.
2. (fr)Décret n° 2010-1681 du 28 décembre 2010 portant rattachement de l’École nationale vétérinaire de Toulouse à l’Institut national polytechnique de Toulouse}}
3. (fr)TAVERNE, Pierre. A la recherche du passé toulousain :L’Ecole Vétérinaire et les futurs champs Elysées toulousains.Toulouse Informations n°149, mars 1968, pp20-23
4. (fr)Ecole nationale vétérinaire de Toulouse-Purpan. L’Architecture française, juillet-août 1970, n°335-336, pp38-39. Archius municipalas, Tolosa REV303/1970/1
5. (fr)Visites et promenades : la nouvelle école vétérinaire. L’Auta, avril-mai 1968, n°355, pp 63-65.
6. (fr)Comunicat de Wikimedia France

Vejatz tanben

Ligams connèxes

• Anciana escòla veterinària de Tolosa
• Escòla de la Juncassa
• Escòla nacionala veterinària d'Alfort
• Escòla nacionala veterinària de Lion
• Escòla nacionala veterinària, agroalimentària e de l'alimentacion, Nantas Atlantica

Liens externes

• (fr)ENVT, site oficial
• (fr)Presentacion televisada de la novèla escòla veterinària de Tolosa dins lo magazin agricòl lo 17 de març de 1967, sul site de l'INA