Gramatica de l'ebrieu modèrne

La gramatica de l'ebrieu modèrne qu'ei la gramatica de la lenga ebraïca modèrna (en oposision a la lenga de l'ebrieu biblic).

L'ebriu modèrne qu'ei ua lenga parcialament analitica dab un emplec de preposicions entà formar lo datiu, l'acusatiu, l'ablatiu au lòc de forma inflexidas. Flexions que son son totun emplegadas entaus vèrbes, dab los noms e adjectius segon lo genre e lo nombre, entà formar lo genitiu e tanben quauques preposicions que son inflexidas.

Article detalhat: Alfabet ebrieu.

Lo nom en ebrieu qu'ostenta un genre, que pòt portar la marca deu plurau (o deu duau, com dens d'autas lengas semiticas) mes pas nada flexion de cas.

Los noms en ebrieu que sons marcats per un genre, sia masculin, sia femenin. D'un biais generau (mes briga estricte) los noms femenins s'acaban en ת (/-t/) ou ה (generaument prononciat /-a/).

ספר (sefer, "libe") per exemple, qu'ei masculin. דלת (dalet, "pòrta) qu'ei femenin (acabat en ת). אישה (acabat en ה , isha : "hemna") qu'ei lo femenin de איש (ish, òme)

Au maugrat de las excepcions, la tendéncia o regla generau qu'ei que las paraulas masculinas e formin lo lor plurau en ים ("im"), mentre que la marca femenina deu plurau qu'ei en ות ("ot").

L'article ה (ha) (equivalent de l'occitan "lo, la, los, las" - e la soas variantas eth, era, lei...) que's horneish au nom en bèth pegà's au començament deu mot.