Guilhèm de Bergadan[1] o Berguedan[2][3][4] (Guilhem de Bergadan[5] o Guihèn/Guilhem/Guilhèm de Berguedan[6][7][8] en nòrma mistralenca; Guillem de Berguedà en catalan; v. 1130–1195/6; fl. 1138–1192) foguèt un senhor feudal e trobador catalan. A despart de l'informacion que nos ofrís la vida de Guilhèm de Berguedan, que se tròba dins los cançonièrs, çò que podèm conéisser sul trobador nos arriba a travèrs de documents de l'epòca e de las siás pròprias composicions.
Lo vescomtat de Berguedan dependiá del comtat de Cerdanha e las primièras novèlas qu'avèm dels vescomtes son del sègle X. L'an 1131 apareis documentat Guilhèm de Berguedan, paire del trobador, per fin de rendre omenatge a Uc de Mataplana, que n'aviá un fèu; mas es pas abans1138 qu'apareis la primièra mencion del trobador, quand se vei la siá signatura infantila a costat de la del sieu paire dins un document oficial. D'escrits posteriors nos indican qu'aviá tres fraires mai pichons: Ramon, Berenguer e Bernat. Benlèu l'enfança e joventut de Guilhèm de Berguedan passèron coma la d'autres personatges d'aquela epòca: un temps de formacion tant en l'aspècte fisic coma cultural dins una Catalonha qu'èra encara en procès de formacion, amb de contactes estreches amb los territòris occitans, e ont las disputas intèrnas s'anavan alternant amb las guèrras amb los sarrasins.