Ludwig von 88 es un grop parisenc de punk rock e rock francés fondat en 1983. Eissit de la scèna independenta dita alternativa de la fin de las annadas 80, èra vengut plan popular dins las annadas 90.
A la debuta, Ludwig von 88 es format en 1983 per lo bassista Laurent Manet e un guitarrista ex-sòci des Béruriers[1], Olivier « Olaf » Felingstone, ambe au cant Fabrice Barthelon e Laurent Portes en seconda guitarra.
En 1984 arriba Karim Berrouka au cant, mentre que lo guitarrista Laurent Portes es remplaçat per Bruno Garcia. Coma bateriá, t'emplegan puslèu una maquina ritmica, qu'es un pauc la marca sonòra dels grops punks exagonals de l'epòca (Bérurier Noir, Metal Urbain).
Quitament punk rock francés, a contra briu de l'esperit no future de la punk attituda[2], la musica de Ludwig von 88 se vòl risolièra e festiva. Per contra, lor nom es clarament ligat a Orange Mécanique, una referéncia comuna ambe lo mitan punk e mai precisamant ambe Bérurier Noir, que lo personatge principal de l'istòria es un fan de Ludwig van Beethoven. Per lo 88, es mens clar, n'i a que dison que seriá une provocacion punk en reférencia a un simbole amagat dels nazis (88 per SS), mentre que d'autres dison qu'es un resson al 77 (1977, l'annada del punk) en previson d'un reviscòl punk per 1988.
En parallèla de Ludwig von 88, Bruno Garcia va tanben aver fòrça succès ambe son projècte Sergent Garcia a partir de 1999 (Acabar mal[3]). Participarà tanben al duò Titi et Nobru, Nobru per Bruno, la Titi ela qu'èra una corista dels Bérurier Noir[4].
Quitament pas brica representativa de la discografia del grop, es fin finala la cançon New Orleans, sortida en single en 1991 e tirada de l'album Ce jour heureux est plein d'allégresse, qu'es benlèu la mai coneguda de Ludwig von 88.