En poesia grèga, lo tèrme de Nekuia (grèc ancian: νέκυια) se referís al libre XI de l'Odissèa que descriu la descenda d'Ulisses dins lo mond sosterranh (la localizacion geografica d'aquel es debatuda). Ulisses davala dins lo mond dels mòrts per tal de poder consultar lo prèire e lo profèta Tiresiàs cossí li cal far per tornar a l'ostal. Sacrifica un anhèl que Tiresiàs ne pòsca beure lo sang. Apuèi se fa amb las armas dels eròis defuntats. La Nekuia relata costumas e cresenças del culte de la necromancia, valent a dire la consultacion dels mòrts coma biais de divinacion. Las rèstas consequentas de çò que foguèt, mai que probable, lo temple màger de la necromancia (Nekromanteion) son situadas sus un puèg dominant lo riu d'Aqueron al nòrd-oèst de Grècia. Aquel sit es tanben conegut jol nom de Nekuiomanteion.
Nekuia es tanben lo nom d'un nombre important de projèctes artistics e de grops musicals.