Peiròl
.jpg)  | |
| Biografia | |
|---|---|
| Naissença | sègle XII |
| Mòrt | sègle XIII |
|
| |
   | |
.jpg)
Peiròl o Peiròl d'Auvèrnha[1] (dins d'autres parlars Peiròu) foguèt un trobador auvernhat, originari del castèl de Peiròu[2] (comm. de Prondinas) dins Combralha. Nasquèt vèrs 1160 e defuntèt vèrs 1220. Escriguèt mai que mai de cansos de fin' amor a la fin del sègle XII e al començament del sègle XIII. Trente quatre poèmas nos son demorats entre losquals, dètz set amb sas melodias.
Biografia
[modificar | Modificar lo còdi]Se sap pas grand causa de sa vida, mas la naissença de Peiròl es generalament estimada a l'entorn de 1160. Es benlèu originari del vilatge de Pérols a Prondines, Puèi de Doma, al pe del castèl de Rocafòrt Montanha). Una autra possibilitat per sa vila natala es Peiròl dins la vila modèrna de Riòm de las Montanhas. Sa patria èra doncas "en la contrada del Dalfin": dins lo comtat del Dalfin d'Alvèrnha.
Peirol èra a l'origina un paure cavalièr, descrit coma "cortés e polit" per l'autor de sa vida de la fin del sègle XIIIen. Serviguèt la cor de Dalfin d'Alvèrnha, mas èra amorós de sa sòrre Salh de Claustra, molhèr de Beraut III de Mercuèr, e escriguèt cansons per aquesta "domna" (dòna). Alara que Dalfin aviá menat sa sòrre a la cour per Peiròl e aviá ajudat Peiròl a respondre a sos gosts dins sas composicions, Dalfin finiguèt per venir gelós de l'atencion que sa sòrre acordava a Peirol e, en partida pr'amor de l'inconvenença, deguèt donar comjat a Peiròl. Son biograf indica, Peirols no se poc mantener per cavallier e venc joglars, et anet per cortz e receup dels barons e draps e deniers e cavals.
Peiròl es conegut per èsser estat un violonista e un cantaire dins una tornada d'Albertet de Sestaro. Après èsser tornat d'un pelerinatge a Jerusalèm qualque temps en 1222 o après, Peiròl es saique mòrt a Montpelhièr dins los ans 1220.
Vejatz tanben
[modificar | Modificar lo còdi]
- ↑ Peiròu d'Auvergno en nòrma mistralenca, dialècte provençau.
- ↑ Mistral, Frederic. Lou Tresor dóu Felibrige (TDF).