Savaric de Mauleon

Aquel article es pas acabat. Es en fasa d'escritura o de reconstruccion importanta.
i.) Son estat actual es provisòri, e se deu prendre amb prudéncia.
ii.) Una version melhorada es en preparacion e deuriá èsser disponibla dins pauc de temps.
iii.) Per ne seguir l'avançament o i participar, consultatz la pagina de discussion.

Pels articles omonims, vejatz Savaric e Mauleon.
Infotaula de personaSavaric de Mauleon
lang=oc
Modifica el valor a Wikidata
Nom(fr) Savary Ier de Mauléon Modifica el valor a Wikidata
Biografia
Naissença1173 Modifica el valor a Wikidata
Mauleon Modifica el valor a Wikidata
Mòrt29 de julhet de 1233 (Gregorian) Modifica el valor a Wikidata (59/60 ans)
Seneschau de Peitau
Modifica el valor a Wikidata
Donadas personalas
Activitat
ProfessionTrobador, poèta e compositor Modifica el valor a Wikidata
MovementMusica medievala Modifica el valor a Wikidata
Carrièra militara
Rengcavalièr Modifica el valor a Wikidata
ConflicteCinquena Crosada Modifica el valor a Wikidata
DescendénciaMarquise de Mauléon (en) Traduire, Alix de Mauléon, Dame de Mauléon, de Talmont et de Benon (en) Traduire Modifica el valor a Wikidata

Modifica el valor a Wikidata
Aquel article es un esbòs de biografia. Ajudètz-nos en modificant-lo.

Savaric de Mauleon (Savari de Mau-Leoun en nòrma mistralenca)[1] fuguet un nòble, guerrier, e trobador peitavin.[nt 1]

Important senhor de Bas Peitau au segle XIII, servís successivament e alternativament los reis d'Anglaterra e los de França, dins un contexte marcat per lo conflicte dinastic entre Capecians e Plantagenèsts.

Savaric, probablament nascut a l'entorn de 1180[2], es lo filh de Raol II de Mauleon, senhor de La Rochela e de Re, e d'Aliç Chabòt, dama de Re per son maridatge

Domeni peitavin

[modificar | Modificar lo còdi]

La familha de Mauleon es a la testa d'una poderosa baroniá dins Peitau, dins l'Empèri Plantagenèst.

Raol II o III, paire de Savaric de Mauleon, auriá succedit a son pròpi paire Eble de Mauleon en 1180. Son domeni, sens dobte amputat de la senhoriá de Talmont — possedida per los sobeirans de la ostau de Plantagenèst e ducs d'Aquitània, s'estend sus una granda part de la partida occidentala de Peitau notadament sus los feus de Mauleon e de Fontenay.

Acompanhant Richard Còr de Leon pendent la tresena crosada, lo fideu Raol obten la jauvissença de terras a son retorn de Terra santa. En efiech, un tractat dau Modèl:Data- de Joan sens Terra li atribuís lo chasteu de Talmont, lo de Benon (Aunís), lo Talmondés, les Moutiers, Curzon e l'isla de Re; en eschamge, los Mauleon s'engatjan a renonciar a lors dreches sus La Rochela[3].

En rason d'un drech de viatge (o de retorn) pròpi au Bas Peitau, l'oncle de Savaric, Guilhem, succeda a son fraire Raol III a la mòrt d'aqueste darrier, en 1200. Pasmens, Savaric possedís de feus concentrats sus Aunís e Sentonja, entre Angoulins, Benon, Chastelalhon e l'isla de Re[4]. A la mòrt de Guilhem, lo Modèl:Data-, la poténcia territoriala de Savaric es au mens doblada ; sas possessions s'espandisson sus tota la faciada Atlantica entre Chastelalhon e Olona. Eretant non solament de son oncle a Talmont, Mauleon, Fontanet, Sent Micheu en l'Erm, los Mostiers (Moutiers ?), dins Olonés e lo Talmondés, Savaric de Mauleon, per sa femna Belle-Assez, es mestre de Pouzauges, Chantamerle (a Moutiers ?) e Pareds[5].

En 1218, en Re, Savaric atribuís aus religiós de la chapela de Sent Nicolau de la Chauma lo drech d'erigir un vilatge ont seràn acculhits d'òmes estrangiers a son domeni. Aquelas terras et drechs concedits son a l'origina de la fondacion daus Sables d'Olona[6].

Marin e pirata redobtat, a la teste d'una flòta importanta, possedís los pòrts e fortalesas de l'Aigulhon, dau Port-la-Claye, de Sent Micheu en l'Erm e de Talmont[7].

Savaric de Mauleon prèsta son nom a de rotas de Chastelalhon, Sent Martin de Re e a Fontanet lo Comte aitau coma a una androna de Talmont-Sent Ilari.

Aus Sables-d'Olonne, un establiment escolar generau e tecnologic, subrenommat lo "lycée Bleu" ("liceu blau"), es denommat Lycée Savary de Mauléon en son onor.

  1. A l'Atge Mejan, una part de Peitau e Sentonge parlava occitan ancian, mas lo nòrd-oest (inclusent Mauleon) era probablament de lenga d'oïl a l'epòca.
  • (ca) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en catalan intitolat « Savaric de Mauleon ».
  • (fr) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en francés intitolat « Savary de Mauléon ».
  1. Mistral, Frederic (1878–1886). Lou Tresor dóu Felibrige (TDF). Rafèla d'Arle: Cultura Provençala e Meridionala. 
  2. Martin AURELL (2017) La bataille de La Roche-aux-Moines (en francés) (Comptes rendus des séances de l’Académie des Inscriptions et Belles-Lettres). 
  3. Ledain 1892, p. 5-6.
  4. Error de citacion : Balisa <ref> incorrècta ; pas de tèxte per las referéncias nomenadas Ledain p8/9.
  5. Ledain 1892, p. 22.
  6. Ledain 1892, p. 26-27.
  7. Ledain 1892, p. 20.

Articles connexes

[modificar | Modificar lo còdi]

Liames externes

[modificar | Modificar lo còdi]