Nom | (fr) Savary Ier de Mauléon |
---|---|
Biografia | |
Naissença | 1173 Mauleon |
Mòrt | 29 de julhet de 1233 (Gregorian) (59/60 ans) |
Seneschau de Peitau | |
Donadas personalas | |
Activitat | |
Profession | Trobador, poèta e compositor |
Movement | Musica medievala |
Carrièra militara | |
Reng | cavalièr |
Conflicte | Cinquena Crosada |
Descendéncia | Marquise de Mauléon (en) , Alix de Mauléon, Dame de Mauléon, de Talmont et de Benon (en) |
Savaric de Mauleon (Savari de Mau-Leoun en nòrma mistralenca)[1] fuguet un nòble, guerrier, e trobador peitavin.[nt 1]
Important senhor de Bas Peitau au segle XIII, servís successivament e alternativament los reis d'Anglaterra e los de França, dins un contexte marcat per lo conflicte dinastic entre Capecians e Plantagenèsts.
Savaric, probablament nascut a l'entorn de 1180[2], es lo filh de Raol II de Mauleon, senhor de La Rochela e de Re, e d'Aliç Chabòt, dama de Re per son maridatge
La familha de Mauleon es a la testa d'una poderosa baroniá dins Peitau, dins l'Empèri Plantagenèst.
Raol II o III, paire de Savaric de Mauleon, auriá succedit a son pròpi paire Eble de Mauleon en 1180. Son domeni, sens dobte amputat de la senhoriá de Talmont — possedida per los sobeirans de la ostau de Plantagenèst e ducs d'Aquitània, s'estend sus una granda part de la partida occidentala de Peitau notadament sus los feus de Mauleon e de Fontenay.
Acompanhant Richard Còr de Leon pendent la tresena crosada, lo fideu Raol obten la jauvissença de terras a son retorn de Terra santa. En efiech, un tractat dau Modèl:Data- de Joan sens Terra li atribuís lo chasteu de Talmont, lo de Benon (Aunís), lo Talmondés, les Moutiers, Curzon e l'isla de Re; en eschamge, los Mauleon s'engatjan a renonciar a lors dreches sus La Rochela[3].
En rason d'un drech de viatge (o de retorn) pròpi au Bas Peitau, l'oncle de Savaric, Guilhem, succeda a son fraire Raol III a la mòrt d'aqueste darrier, en 1200. Pasmens, Savaric possedís de feus concentrats sus Aunís e Sentonja, entre Angoulins, Benon, Chastelalhon e l'isla de Re[4]. A la mòrt de Guilhem, lo Modèl:Data-, la poténcia territoriala de Savaric es au mens doblada ; sas possessions s'espandisson sus tota la faciada Atlantica entre Chastelalhon e Olona. Eretant non solament de son oncle a Talmont, Mauleon, Fontanet, Sent Micheu en l'Erm, los Mostiers (Moutiers ?), dins Olonés e lo Talmondés, Savaric de Mauleon, per sa femna Belle-Assez, es mestre de Pouzauges, Chantamerle (a Moutiers ?) e Pareds[5].
En 1218, en Re, Savaric atribuís aus religiós de la chapela de Sent Nicolau de la Chauma lo drech d'erigir un vilatge ont seràn acculhits d'òmes estrangiers a son domeni. Aquelas terras et drechs concedits son a l'origina de la fondacion daus Sables d'Olona[6].
Marin e pirata redobtat, a la teste d'una flòta importanta, possedís los pòrts e fortalesas de l'Aigulhon, dau Port-la-Claye, de Sent Micheu en l'Erm e de Talmont[7].
Savaric de Mauleon prèsta son nom a de rotas de Chastelalhon, Sent Martin de Re e a Fontanet lo Comte aitau coma a una androna de Talmont-Sent Ilari.
Aus Sables-d'Olonne, un establiment escolar generau e tecnologic, subrenommat lo "lycée Bleu" ("liceu blau"), es denommat Lycée Savary de Mauléon en son onor.
<ref>
incorrècta ;
pas de tèxte per las referéncias nomenadas Ledain p8/9
.