| କୁପିଆ ଭାଷା | |
|---|---|
| ଭାଲ୍ମୀକି, ବାଲ୍ମୀକି | |
| Native to | ଭାରତ |
| ଅଞ୍ଚଳ | ଓଡ଼ିଶା, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ |
| ଜାତିସତ୍ତା | ୭୯,୦୦୦ (୨୦୦୭) |
ଇଣ୍ଡୋ-ୟୁରୋପୀୟ
| |
| ଓଡ଼ିଆ, ତେଲୁଗୁ | |
| ଭାଷା କୋଡ୍ | |
| ISO ୬୩୯-୩ | key |
| ଗ୍ଲୋଟୋଲୋଗ | kupi1238 |
କୁପିଆ କିମ୍ବା ବାଲ୍ମୀକି, ଓଡ଼ିଆ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଏବଂ ଓଡ଼ିଶା ଏବଂ ଆନ୍ଧ୍ର ପ୍ରଦେଶର ବାଲ୍ମୀକି ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଲୋକଙ୍କଦ୍ୱାରା କଥିତ ଏକ ଇଣ୍ଡୋ-ଆର୍ଯ୍ୟ ଭାଷା । ବାଲ୍ମୀକିମାନେ ଓଡ଼ିଶାର କୋରାପୁଟ ତଥା ଆନ୍ଧ୍ର ପ୍ରଦେଶର ହାଇଦ୍ରାବାଦ, ମେହେବୁବନଗର, ଶ୍ରୀକାକୁଲମ୍, ବିଜୟ ନଗର, ପୂର୍ବ ଗୋଦାବରୀ ଏବଂ ବିଶାଖାପାଟଣା ଜିଲ୍ଲାରେ ମୁଖ୍ୟତଃ ବସବାସ କରନ୍ତି ।[୧] ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶର ପ୍ରାୟ ୬,୬୦୦ ବାଲ୍ମୀକି ଲୋକ କୁପିଆ କହନ୍ତି ।
ଅନ୍ୟ ଆଦିବାସୀମାନଙ୍କ ତୁଳନାରେ ବାଲ୍ମୀକି ଜନଜାତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସାକ୍ଷରତା ହାର ତୁଳନାତ୍ମକ ଭାବରେ ଅଧିକ । ତେବେ ଗରିବ ପରିବାରର ପୁଅମାନେ ନିଜ ପରିବାରକୁ ସହାୟତା କରିବା ପାଇଁ ସାଧାରଣତଃ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଛାଡ଼ିଥାନ୍ତି ଏବଂ ବାଳିକାମାନେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ପାଇବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ ହୁଅନ୍ତି ନାହିଁ । ଭାରତୀୟ ପୁରାଣରେ କୁପିଆ ଲିପିର ମୂଳ ରହିଛି ।
କୁପିଆ ଭାଷା ସାଧାରଣତଃ ଓଡ଼ିଆ କିମ୍ବା ତେଲୁଗୁ ଲିପିରେ ଲେଖାଯାଏ ଓ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଅବସ୍ଥିତି ଅଞ୍ଚଳ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ସତୁପତି ପ୍ରସନ୍ନ ଶ୍ରୀ ଏକ ନୂଆ କୁପିଆ ବର୍ଣ୍ଣମାଳା ମଧ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିକରିଥିଲେ ।