ਗਜ਼ਨੀ ਦਾ ਇਸਮਾਈਲ ਗਜ਼ਨਾ ਦਾ ਅਮੀਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ 7 ਮਹੀਨੇ (5 ਅਗਸਤ 997 ਤੋਂ 998 ਤੱਕ) ਰਾਜ ਕੀਤਾ। [1] ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਸਬੁਕਤਗੀਨ ਦਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਬਣਿਆ। ਇਸਮਾਈਲ ਨੂੰ ਸਬੁਕਤਗੀਨ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਹਿਮੂਦ, ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਜੋ ਸਮਾਨੀਦ ਘਰੇਲੂ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ, ਨਿਸ਼ਾਪੁਰ ਵਿੱਚ ਤਾਇਨਾਤ ਸੀ।
ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਮਿਲਣ 'ਤੇ ਮਹਿਮੂਦ ਗਜ਼ਨਵੀ ਨੇ ਇਸਮਾਈਲ ਦੇ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਹੱਕ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਾਪੁਰ ਦਾ ਚਾਰਜ ਆਪਣੇ ਚਾਚੇ ਬੋਰਗੁਜ਼ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂਰ-ਉਦ-ਦੀਨ ਯੂਸਫ਼ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਗਜ਼ਨਾ 'ਤੇ ਕੂਚ ਕੀਤਾ ਜੋ ਹੁਣ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਹੈ।
ਮਹਿਮੂਦ ਨੇ ਗਜ਼ਨੀ ਦੀ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤੀ ਅਤੇ ਇਸਮਾਇਲ ਤੋਂ ਤਾਜ ਲੈ ਲਿਆ। ਇਸਮਾਈਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਗੁਜ਼ਗਾਨ ਦੇ ਇੱਕ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬਿਤਾਈ। ਇਸਮਾਈਲ ਨੂੰ ਵਧੇਰੇ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਅਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਮਹਿਮੂਦ ਦੇ ਵਾਰਸ ਵਜੋਂ ਨਿਯੁਕਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਬੁਕਤੀਗਿਨ ਦੀ ਚੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ। ਇਹ ਇਸਮਾਈਲ ਦੀ ਮਾਂ ਸਬੂਕਤਿਗਿਨ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਮਾਸਟਰ, ਅਲਪਤਿਗਿਨ ਦੀ ਧੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। [2]