ਗਾਜਰ ਪੁਡਿੰਗ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਦੀਆਂ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਲਈ ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਮਿੱਠਾ ਪਕਵਾਨ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸਵਾਦਿਸ਼ਟ ਪੁਡਿੰਗ ਕਿਸੇ ਵੀ ਭੋਜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਂ ਇੱਕ ਮਿੱਠੀ ਮਿਠਆਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
1591 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਇੱਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਅੰਜਨ, "ਕੈਰੇਟ ਵਿੱਚ ਪੁਡਿੰਗ" ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਰੂਟ"[1] ਜੋ ਕਿ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੀਟ, ਸ਼ਾਰਟਨਿੰਗ, ਕਰੀਮ, ਅੰਡੇ, ਸੌਗੀ, ਮਿੱਠਾ ( ਖਜੂਰ ਅਤੇ ਚੀਨੀ), ਮਸਾਲੇ (ਲੌਂਗ ਅਤੇ ਗਦਾ), ਚੂਰੇ ਹੋਏ ਗਾਜਰ ਅਤੇ ਬਰੈੱਡ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਗਾਜਰ ਹੈ।[1] ਦ ਆਕਸਫੋਰਡ ਕੰਪੈਨੀਅਨ ਟੂ ਫੂਡ ਵਿੱਚ, ਲੇਖਕ ਐਲਨ ਡੇਵਿਡਸਨ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਗਾਜਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮਿੱਠੇ ਕੇਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।[2] ਇਹ ਗਾਜਰ ਕੇਕ ਦੇ ਪੂਰਵਜ ਸਨ। ਗਾਜਰ ਪੁਡਿੰਗ ਨੂੰ ਆਇਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।[3] ਇਹ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ 1876 ਵਿੱਚ ਪਰੋਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ[4] ਕਿਉਂਕਿ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਮਿੱਠੇ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਯੂਕੇ ਵਿੱਚ ਗਾਜਰ ਪੁਡਿੰਗ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਗਾਜਰ ਦੇ ਕੇਕ ਨੂੰ 'ਸਿਹਤ ਭੋਜਨ' ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ।[2]
ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਾਰਤੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਇੱਕ ਮਿੱਠੀ ਪਕਵਾਨ/ਮਿਠਾਈ ਨੂੰ ਗਾਜਰ ਪਾਕ [5] ਜਾਂ ਗਜਰੇਲਾ ਜਾਂ ਗਾਜਰ ਦਾ ਹਲਵਾ (ਗਾਜਰ ਮਿੱਠਾ ਪਕਵਾਨ ) ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[6] [7] [8]