ਫਲੌਰੈਂਸ ਐਸ਼ਬਰੂਕ | |
---|---|
![]() |
ਫਲੋਰੈਂਸ ਐਸ਼ਬਰੂਕ (ਲਗਭਗ 1861-20 ਫਰਵਰੀ, 1934) ਲੰਡਨ ਅਤੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ ਸਟੇਜ ਅਤੇ ਮੂਕ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ।
ਐਸ਼ਬਰੂਕ ਦਾ ਜਨਮ ਭਾਰਤ ਜਾਂ ਈਸਟ ਇੰਡੀਜ਼, ਜਾਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਡਬਲਿਨ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਸੀ।[1][2][3]
ਐਸ਼ਬਰੂਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਕੈਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਇੰਗਲੈਂਡ ਤੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ।[4] ਉਹ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਔਰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਗੇਇਟੀ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਡਾਂਸਰ ਸੀ।[3] ਉਸ ਨੇ ਨਿਊਯਾਰਕ ਦੇ ਸਟੇਜ ਉੱਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਨਾਟਕਾਂ ਵਿੱਚ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 'ਦ ਟਵੈਲਵ ਟੈਂਪਟੇਸ਼ਨਜ਼' (1889) 'ਦ ਆਈਸ ਕਿੰਗ' (1890) 'ਦ ਮੈਕਕੇਨਾਜ਼ ਫਲਰਟੇਸ਼ਨ' (1892) ਡੌਲੀ ਵਾਰਡਨ (1893) 'ਬਲੂ ਗ੍ਰਾਸ' (1894) 'ਵੈੱਨ ਲੰਡਨ ਸਲੀਪਸ' (1896) 'ਐਨ ਆਇਰਿਸ਼ ਜੈਂਟਲਮੈਨ' (1897) 'ਏ ਯੰਗ ਵਾਈਫ' (1900) 'ਵਾਇ ਵੂਮੈਨ ਸਿਨ' (1903) 'ਹਰ ਮੈਡ ਮੈਰਿਜ' (1904) ਅਤੇ 'ਐਟ ਓਲਡ ਕਰਾਸ ਰੋਡਜ਼' (1908) ਵਿੱਚ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।[5][6][7][8][9][10][11] ਓਮਾਹਾ ਬੀ ਨੇ 1890 ਵਿੱਚ ਐਸ਼ਬਰੂਕ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ, "ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਸ਼ਖਸੀਅਤ, ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਾਡੂਲੇਟਿਡ ਅਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਲਾ ਜੋ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ" ਦੇ ਨਾਲ "ਇੱਕੋ ਜਿਹੀ ਔਰਤ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਮਜ਼ਾਕ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦੇ ਹੋ"।[12]
ਐਸ਼ਬਰੂਕ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਧਵਾ ਦੱਸਿਆ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ 1889 ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੇਤਾ ਅਤੇ ਸਰਕਸ ਦੇ ਜੋਕਰ ਟੋਟ ਡੂ ਕ੍ਰੋ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਉਹ 1904 ਵਿੱਚ ਵੱਖ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ 1909 ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਹੋ ਗਿਆ।[2][13][14][15] ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਲਗਭਗ ਸੱਤਰ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ 1934 ਵਿੱਚ ਲਾਸ ਏਂਜਲਸ ਵਿੱਚ ਹੋਈ।[16]