ਲੀਲਾ ਮਿਸ਼ਰਾ | |
|---|---|
| ਜਨਮ | 1908 |
| ਮੌਤ | January 17, 1988 (age 80) |
| ਹੋਰ ਨਾਮ | ਲੀਲਾ ਮਿਸਰਾ |
| ਪੇਸ਼ਾ | ਅਦਾਕਾਰਾ |
| ਸਰਗਰਮੀ ਦੇ ਸਾਲ | 1936–1986 |
| ਲਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ | ਸ਼ੋਲੇ (1975) ਵਿੱਚ ਮੌਸੀ |
| ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | ਰਾਮ ਪ੍ਰਸਾਦ ਮਿਸ਼ਰਾ |
ਲੀਲਾ ਮਿਸ਼ਰਾ (1908 – 17 ਜਨਵਰੀ 1988) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਫਿਲਮ ਅਦਾਕਾਰਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਪੰਜ ਦਹਾਕੇ ਲਈ 200 ਤੋਂ ਵੱਧ ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਰੈਕਟਰ ਐਕਟਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਸੀ (ਚਾਚੀ ਜਾਂ ਮੌਸੀ) ਵਰਗੇ ਸਟਾਕ ਕਿਰਦਾਰ ਨਿਭਾਉਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਬਲਾਕਬਸਟਰ "ਸ਼ੋਲੇ" (1975), "ਦਿਲ ਸੇ ਮਿਲੇ ਦਿਲ (1978), ਬਾਤੋਂ ਬਾਤੋਂ ਮੇਂ (1979), ਰਾਜੇਸ਼ ਖੰਨਾ ਫਿਲਮਾਂ ਜਿਵੇਂ ਪਲਕੋ ਕੀ ਛਾਓਂ ਮੇਂ,, ਆਂਚਲ, ਮਹਿਬੂਬਾ, ਅਮਰ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿੱਚ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਜਸ਼੍ਰੀ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨਜ਼ ਨੇ ਗੀਤ ਗਾਤਾ ਚਲ (1975), ਨਦੀਆ ਕੇ ਪਾਰ (1982) ਅਤੇ ਅਬੋਧ (1984) ਵਰਗੀਆਂ ਹਿੱਟ ਫਿਲਮਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ।[1][2][3] ਉਸ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ 1981 ਵਿੱਚ "ਨਾਨੀ ਮਾਂ" ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ 73 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਸਰਬੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ।
ਲੀਲਾ ਮਿਸ਼ਰਾ ਦਾ ਵਿਆਹ ਰਾਮ ਪ੍ਰਸਾਦ ਮਿਸ਼ਰਾ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਪਾਤਰ ਕਲਾਕਾਰ ਸੀ, ਫਿਰ ਸਾਈਲੈਂਟ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ 12 ਸਾਲ ਦੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ 17 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੇ ਦੋ ਧੀਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਜੈਸ, ਰਾਏਬਰੇਲੀ ਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ (ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰ) ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਨ।[4]
ਲੀਲਾ ਮਿਸ਼ਰਾ ਨੂੰ ਮਾਮਾ ਸ਼ਿੰਦੇ ਨਾਂ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਲੱਭਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਦਾਦਾਸਾਸ ਫਾਲਕੇ ਦੇ ਨਾਸਿਕ ਸਿਨੇਟੋਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਦਾਕਾਰਾਵਾਂ ਦੀ ਭਾਰੀ ਘਾਟ ਸੀ; ਇਹ ਤਨਖਾਹ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਸੀ ਕਿ ਮਿਸ਼ਰਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਲਈ ਨਾਸਿਕ ਗਏ ਸਨ। ਜਦਕਿ ਰਾਮ ਪ੍ਰਸਾਦ ਮਿਸ਼ਰਾ ਨੂੰ 150 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਦੀ ਤਨਖਾਹ 'ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੀਲਾ ਮਿਸ਼ਰਾ ਨੂੰ 500 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਕੈਮਰੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮਝੌਤੇ ਰੱਦ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ।
ਅਗਲਾ ਮੌਕਾ ਫ਼ਿਲਮ ਭੀਕਰੀਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੋਲਹਾਪੁਰ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਦੀ ਮਲਕੀਅਤ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਕੰਪਨੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੋਡਿਊਸ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲੀਲਾ ਮਿਸ਼ਰਾ ਇਸ ਮੌਕੇ ਤੋਂ ਵੀ ਹੱਥ ਧੋ ਬੈਠੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਅਭਿਨੇਤਾ (ਜੋ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ) ਦੀ ਬਾਂਹ 'ਚ ਫੜਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਬਿਲਕੁਲ ਖਾਰਜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਹੋਨਾਰ ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਿਆਂ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹੂ ਮੋਦਕ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨਾਇਕਾ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਗਲੇ ਲਗਾਉਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਕੰਪਨੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ, ਜੋ ਉਸ ਲਈ ਭੇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਰਕਤ ਸਾਬਤ ਹੋਈ। ਉਸ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਮੋਦਕ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਇਕਦਮ ਮਨਜ਼ੂਰ ਕਰ ਲਈ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ 18 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਉਣ ਦੇ ਰਾਹ ਖੁਲ੍ਹ ਗਏ।
ਆਪਣੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਸੰਗੀਤਕ ਹਿੱਟ ਅਨਮੋਲ ਗਾੜੀ (1946), ਰਾਜ ਕਪੂਰ ਦੀ ਅਵਾਰਾ (1951) ਅਤੇ ਨਰਗਿਸ-ਬਲਰਾਜ ਸਾਹਨੀ ਅਭਿਨੇਤਾ ਲਾਜਵੰਤੀ (1958) ਵਰਗੀਆਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਾਮ ਡੀ'ਓਰ ਲਈ 1959 ਕਾਨ ਫ਼ਿਲਮ ਫੈਸਟੀਵਲ ਵਿਖੇ ਸਰਬੋਤਮ ਫ਼ਿਲਮ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5]
ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਭੋਜਪੁਰੀ ਫ਼ਿਲਮ, "ਗੰਗਾ ਮਈਆ ਤੋਹੇ ਪਿਆਰੀ ਚੜ੍ਹਾਈਬੋ" (1962) ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਮਕੁਮ, ਹੇਲਨ ਅਤੇ ਨਾਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਵੀ ਸਨ।[6][7]
ਉਸ ਦੀਆਂ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਮਾਂ, ਸੁਹਿਰਦ ਜਾਂ ਬੁਰੀ ਮਾਸੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹਾਸੋਹੀਣ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਤੱਕ ਵੱਖਰੀਆਂ ਹਨ।
17 ਜਨਵਰੀ 1988 ਨੂੰ 80 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਦਿਲ ਦੇ ਦੌਰੇ ਨਾਲ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
{{cite news}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help)