ਸੇਠ ਸ਼ਿਵ ਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ | |
---|---|
ਸਿਰਲੇਖ | ਸੰਤ ਸਤਿਗੁਰੂ |
ਨਿੱਜੀ | |
ਜਨਮ | 25 ਅਗਸਤ 1818 ਪੰਨੀ ਗਲ਼ੀ, ਆਗਰਾ |
ਮਰਗ | 15 ਜੂਨ 1878 ਪੰਨੀ ਗਲ਼ੀ, ਆਗਰਾ | (ਉਮਰ 59)
ਧਰਮ | ਰਾਧਾ ਸੁਆਮੀ, ਸੰਤ ਮਤਿ |
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | ਮਾਤਾ ਨਰਾਇਣੀ ਦੇਵੀ ਜੀ (ਮਾਤਾ ਰਾਧਾ ਜੀ) |
ਬੱਚੇ | ਕੋਈ ਨਹੀਂ |
ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ | ਸ਼੍ਰੀ ਸੇਠ ਦਿਲਵਾਲੀ ਸਿੰਘ ਜੀ (ਪਿਤਾ ਜੀ) ਮਾਤਾ ਮਹਾਂ ਮਾਇਆ ਜੀ (ਮਾਤਾ ਜੀ) |
ਸੰਪਰਦਾ | ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸੰਤ ਪਰੰਪਰਾ |
ਹੋਰ ਨਾਮ | ਪਰਮ ਪੁਰਸ਼ ਪੂਰਨ ਧਨੀ ਹਜ਼ੂਰ ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ |
ਪੇਸ਼ਾ | ਰਾਧਾ ਸੁਆਮੀ ਸੰਪਰਦਾ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਸੰਤ ਸਤਿਗੁਰੂ |
Relatives | ਸੇਠ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਜੀ (ਉਰਫ਼ ਚਾਚਾਜੀ ਸਾਹਿਬ), ਸੇਠ ਰਾਏ ਬਿੰਦਰਾਬਨ ਜੀ (ਭਰਾ) ਬੀਬੀ ਸਰਧੋ ਜੀ (ਭੈਣ) ਸ਼੍ਰੀ ਦੀਵਾਨ ਸ਼ਿਆਮ ਲਾਲ ਜੀ (ਦਾਦਾ ਜੀ) ਲਾਲਾ ਇੱਜ਼ਤ ਰਾਏ ਜੀ (ਸਹੁਰਾ) |
Senior posting | |
Period in office | 1861-1878 |
ਵਾਰਸ | ਬਾਬਾ ਜੈਮਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਇ ਸਾਲਿਗਰਾਮ ਜੀ ਬਾਬਾ ਗ਼ਰੀਬ ਦਾਸ ਜੀ |
Profession | ਰਾਧਾ ਸੁਆਮੀ ਸੰਪਰਦਾ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਸੰਤ ਸਤਿਗੁਰੂ |
ਸੇਠ ਸ਼ਿਵ ਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ (ਜਨਮ 25 ਅਗਸਤ 1818 - ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਏ 15 ਜੂਨ 1878), ਜੋ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਅਤੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੁਆਰਾ "ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਪੂਰਨ ਧਨੀ ਹਜ਼ੂਰ ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ" ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਗੁਰੂ ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸੰਪਰਦਾ ਰਾਧਾ ਸੁਆਮੀ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਸਨ।[1]
ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਜਨਮਾਸ਼ਟਮੀ ਦੇ ਦਿਨ ਆਗਰਾ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ 25 ਅਗਸਤ 1818 ਨੂੰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਆਪ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਸੇਠ ਦਿਲਵਾਲੀ ਸਿੰਘ ਜੀ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦਾ ਨਾਮ ਮਾਤਾ ਮਹਾਂ ਮਾਇਆ ਜੀ ਸੀ। ਪੰਜ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਆਪ ਜੀ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਜਿੱਥੇ ਆਪ ਜੀ ਨੇ ਹਿੰਦੀ, ਉਰਦੂ, ਫ਼ਾਰਸੀ, ਅਰਬੀ, ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਅਤੇ ਗੁਰਮੁਖੀ ਸਿੱਖੀ। ਆਪ ਜੀ ਨੇ ਅਰਬੀ ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਗਿਆਨ ਵੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ। ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਬਾਨੀ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਹਾਥਰਸ, ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੰਤ ਤੁਲਸੀ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਸਨ।[2][3][4]ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਦੇ ਦੋ ਭਰਾ ਸਨ, ਸੇਠ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸਿੰਘ ਜੀ ਅਤੇ ਸੇਠ ਰਾਏ ਬਿੰਦਰਾਬਨ ਜੀ, ਜੋ ਆਪ ਜੀ ਤੋਂ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਸਨ।
ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਦਾ ਵਿਆਹ ਫਰੀਦਾਬਾਦ ਦੇ ਲਾਲਾ ਇੱਜ਼ਤ ਰਾਏ ਜੀ ਦੀ ਪੁੱਤਰੀ ਮਾਤਾ ਨਰਾਇਣੀ ਦੇਵੀ ਜੀ (ਮਾਤਾ ਰਾਧਾ ਜੀ) ਨਾਲ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸੇਠ ਸ਼ਿਵ ਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਬੰਦਾ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਦਫਤਰ ਲਈ ਫ਼ਾਰਸੀ ਦੇ ਮਾਹਰ ਵਜੋਂ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਕੰਮ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਵੱਲਭਗੜ੍ਹ ਅਸਟੇਟ ਦੇ ਤਾਲੁਕਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫ਼ਾਰਸੀ ਅਧਿਆਪਕ ਵਜੋਂ ਨੌਕਰੀ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਨੌਕਰੀ ਵੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਘਰ ਪਰਤਿਆ।
ਆਪ ਜੀ ਨੇ 5 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਅਖੌਤੀ ਸੂਰਤ ਸ਼ਬਦ ਯੋਗਾ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ। 1861 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਬਸੰਤ ਪੰਚਮੀ (ਬਸੰਤ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ) ਦੇ ਦਿਨ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਤਿਸੰਗ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ।
ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਆਪਣੇ ਫਲਸਫੇ ਦਾ ਨਾਮ "ਸਤਨਾਮ ਅਨਾਮੀ" ਰੱਖਿਆ। ਇਹ ਰਾਧਾ ਸੁਆਮੀ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। "ਰਾਧਾ" ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਸੂਰਤ" ਅਤੇ ਸੁਆਮੀ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਆਦਿ ਸ਼ਬਦ ਜਾਂ ਮਾਸਟਰ", ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ "ਸੁਰਤ ਦਾ ਆਦਿ ਸ਼ਬਦ ਜਾਂ ਮਾਸਟਰ ਵਿੱਚ ਅਭੇਦ ਹੋਣਾ।" ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਸਿਖਾਈ ਯੋਗ ਵਿਧੀ ਨੂੰ "ਸੂਰਤ ਸ਼ਬਦ ਯੋਗ" ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਅਤੇ ਸੱਚੇ ‘ਨਾਮ’ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਦੱਸਿਆ ਹੈ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ‘ਸਾਰ-ਵਚਨ’ ਪੁਸਤਕ ਦੋ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ:[5][6]
'ਸਾਰ ਬਚਨ ਵਾਰਤਿਕ' ਵਿੱਚ ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਦੇ ਸਤਿਸੰਗ ਹਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1878 ਤੱਕ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਮੱਤ ਦੀਆਂ ਅਹਿਮ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਹਨ। ‘ਸਾਰ ਬਚਨ ਛੰਦ ਬੰਧ’ ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਭਾਵਾਤਮਕ ਪਹੁੰਚ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਖੜੀ ਬੋਲੀ, ਅਵਧੀ, ਬ੍ਰਜ ਭਾਸ਼ਾ, ਵਰਗੀਆਂ ਉੱਤਰ ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਡੂੰਘੀ ਹੈ। ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਆਦਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਵਿ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦਾ ਸਫਲ ਅਤੇ ਮਿਸ਼ਰਤ ਰੂਪ ਹੈ।
ਆਪ ਜੀ 15 ਜੂਨ 1878 ਨੂੰ ਆਗਰਾ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਏ। ਆਪ ਜੀ ਦੀ ਸਮਾਧ ਦਿਆਲ ਬਾਗ਼, ਆਗਰਾ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੈ।
ਸੁਆਮੀ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੇ ਬਾਬਾ ਜੈਮਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਹਾਰਾਜ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਲਈ, ਹਜ਼ੂਰ ਰਾਏ ਸਾਲਿਗਰਾਮ ਜੀ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਰਾਧਾ ਜੀ ਨੂੰ ਆਗਰਾ ਅਤੇ ਬਾਬਾ ਗ਼ਰੀਬ ਦਾਸ ਜੀ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਲਈ ਆਪਣਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ।
{{cite web}}
: Check date values in: |access-date=
and |archive-date=
(help)
{{cite web}}
: Check date values in: |access-date=
and |archive-date=
(help)
{{cite web}}
: Check date values in: |access-date=
and |archive-date=
(help)
{{cite web}}
: Check date values in: |access-date=
and |archive-date=
(help)
{{cite web}}
: Check date values in: |access-date=
and |archive-date=
(help)