ਅਬੀਆ ਅਕਰਮ (ਜਨਮ ਲਗਭਗ 1985)[1] ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਅਪੰਗਤਾ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ। ਉਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਵਿਕਲਾਂਗ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫੋਰਮ ਦੀ ਸੰਸਥਾਪਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਵਿੱਚ ਅਪੰਗਤਾ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਲਹਿਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ 2021 ਵਿੱਚ ਬੀਬੀਸੀ ਦੀਆਂ 100 ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ[2]
ਅਬੀਆ ਅਕਰਮ ਦਾ ਜਨਮ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਨਾਲ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਸੀ।[3] ਉਹ ਰਿਕਟਸ ਦੇ ਜੈਨੇਟਿਕ ਰੂਪ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ,[4] ਉਸਨੇ ਅਪਾਹਜ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਿੱਖਿਆ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਦੇ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਜਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ,[4] ਜਿੱਥੋਂ ਉਸਨੇ ਉੱਚਤਮ ਸਨਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ।[5] ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਦੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆਨ ਦੀ ਘਾਟ, ਅਤੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਇਆ। 1997 ਵਿੱਚ ਉਹ ਅਪਾਹਜ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਗਠਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ,[3] ਅਤੇ ਇੱਕ ਤਬਦੀਲੀ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਉਸਨੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫੋਰਮ ਆਫ਼ ਵੂਮੈਨ ਵਿਦ ਡਿਸਏਬਿਲਿਟੀਜ਼,[1] ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਹੈਂਡੀਕੈਪ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਏਜਿੰਗ ਐਂਡ ਡਿਸਏਬਿਲਟੀ ਟਾਸਕ ਫੋਰਸ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਕਿ ਬਾਰਾਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦਾ ਗੱਠਜੋੜ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਮਨੁੱਖਤਾਵਾਦੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬੁਢਾਪੇ ਅਤੇ ਅਪੰਗਤਾ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦੀ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।[4] 2010 ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਹੜ੍ਹਾਂ ਦੌਰਾਨ, ਅਕਰਮ ਨੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਏਜਿੰਗ ਅਤੇ ਡਿਸਏਬਿਲਟੀ ਟਾਸਕ ਫੋਰਸ ਦੇ ਕੋਆਰਡੀਨੇਟਰ ਵਜੋਂ ਕੇਂਦਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਸੀ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਮਾਨਵਤਾਵਾਦੀ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਰਿਸਪਾਂਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ।[6]
ਅਕਰਮ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਵਿੱਚ ਅਪੰਗਤਾ ਅਧਿਕਾਰ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਅਪਾਹਜ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫੋਰਮ ਦੀ ਮੁਖੀ ਅਤੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਹੈ।[1][5] ਉਹ ਸਪੈਸ਼ਲ ਟੇਲੈਂਟ ਐਕਸਚੇਂਜ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ (STEP) ਅਤੇ ਏਸ਼ੀਆ ਪੈਸੀਫਿਕ ਵਿਮੈਨ ਵਿਦ ਡਿਸਏਬਿਲਿਟੀਜ਼ ਯੂਨਾਈਟਿਡ (APWWDU) ਦੀ ਸੰਸਥਾਪਕ ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਕੋਆਰਡੀਨੇਟਰ ਵੀ ਹੈ।[3] ਇਸਦੇ ਸਿਖਰ 'ਤੇ, ਉਹ ਅਪਾਹਜ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਯੂਨੀਸੇਫ ਗਲੋਬਲ ਪਾਰਟਨਰਸ਼ਿਪ,[6] ਦੀ ਚੇਅਰ ਹੈ ਅਤੇ ਏਸ਼ੀਆ-ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਡਿਸਏਬਲਡ ਪੀਪਲਜ਼ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਦੀ ਮਹਿਲਾ ਕੋਆਰਡੀਨੇਟਰ ਹੈ।[4] ਰਾਸ਼ਟਰਮੰਡਲ ਯੰਗ ਡਿਸਏਬਲਡ ਪੀਪਲਜ਼ ਫੋਰਮ ਦੇ ਕੋਆਰਡੀਨੇਟਰ ਲਈ ਨਾਮਜ਼ਦ ਹੋਣ ਵਾਲੀ, ਉਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅਪਾਹਜਤਾ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਔਰਤ ਵੀ ਸੀ।[1]
ਉਸਨੇ 2011 ਵਿੱਚ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੀ ਵਾਰਵਿਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਮਾਸਟਰ ਆਫ਼ ਆਰਟਸ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ[6] ਉਸਨੇ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕਾਰਜ ਵੀ ਕਰਵਾਏ ਹਨ।[1] ਉਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਸ਼ੇਵੇਨਿੰਗ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਅਪਾਹਜ ਔਰਤ ਸੀ।[3][1] ਉਸ ਨੂੰ 2021 ਵਿੱਚ ਬੀਬੀਸੀ ਦੀਆਂ 100 ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ[2]
<ref>
tag; no text was provided for refs named :3