ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਬੋਸ | |
---|---|
ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ, ਲੋਕ ਸਭਾ | |
ਦਫ਼ਤਰ ਵਿੱਚ 15 ਮਈ 1996 – 16 ਮਈ 2004 | |
ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ | ਮਾਲਿਨੀ ਭੱਟਾਚਾਰੀਆ |
ਤੋਂ ਬਾਅਦ | ਡਾ. ਸੁਜਾਨ ਚੱਕਰਵਰਤੀ |
ਹਲਕਾ | ਜਾਦਵਪੁਰ |
ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀ | |
ਜਨਮ | ਡਾਕਾ, ਬੰਗਾਲ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਇੰਡੀਆ | 26 ਦਸੰਬਰ 1930
ਮੌਤ | 22 ਫਰਵਰੀ 2020 ਕੋਲਕਾਤਾ, ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ, ਭਾਰਤ | (ਉਮਰ 89)
ਕੌਮੀਅਤ | ਭਾਰਤੀ |
ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ |
|
ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ | ਸਿਸ਼ੀਰ ਕੁਮਾਰ ਬੋਸ |
ਰਿਹਾਇਸ਼ | ਕੋਲਕਾਤਾ |
ਅਲਮਾ ਮਾਤਰ | ਕਲਕੱਤਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਭਾਤਖੰਡੇ ਸੰਗੀਤ ਸੰਸਥਾ |
ਪੇਸ਼ਾ | ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਲੇਖਕ, ਸਿੱਖਿਆਵਾਦੀ |
ਵੈੱਬਸਾਈਟ | krishnabose |
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਬੋਸ (26 ਦਸੰਬਰ 1930 – 22 ਫਰਵਰੀ 2020) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਸਿੱਖਿਅਕ, ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਸੀ। ਉਹ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਜਾਦਵਪੁਰ ਹਲਕੇ ਤੋਂ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਤ੍ਰਿਣਮੂਲ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵਜੋਂ ਚੁਣੀ ਗਈ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਸੀ।
ਉਸਨੇ 40 ਸਾਲ ਤੱਕ ਸਿਟੀ ਕਾਲਜ, ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 8 ਸਾਲ ਤੱਕ ਇਸਦੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਰਹੀ।
ਬੋਸ ਦਾ ਜਨਮ 26 ਦਸੰਬਰ 1930 ਨੂੰ ਢਾਕਾ ਵਿੱਚ ਚਾਰੂ ਸੀ. ਚੌਧਰੀ ਅਤੇ ਛਾਇਆ ਦੇਵੀ ਚੌਧਰੀ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਮੁਹਾਰਤ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੇ ਸਕੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਸਨੇ 9 ਦਸੰਬਰ 1955 ਨੂੰ ਸਿਸਿਰ ਕੁਮਾਰ ਬੋਸ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰ ਹਨ, ਸੁਮੰਤਰਾ ਬੋਸ, ਸੁਗਾਤਾ ਬੋਸ ਅਤੇ ਇੱਕ ਧੀ ਸਰਮਿਲਾ ਬੋਸ । ਸਿਸਿਰ ਬੋਸ ਸੁਭਾਸ਼ ਚੰਦਰ ਬੋਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਸ਼ਰਤ ਚੰਦਰ ਬੋਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਵੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰਾਜ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਲੜੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ ਅੰਦੋਲਨ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ 1941 ਵਿੱਚ ਸੁਭਾਸ਼ ਚੰਦਰ ਬੋਸ ਦੇ ਕਲਕੱਤਾ ਤੋਂ ਭੱਜਣ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਲਈ ਲਾਹੌਰ ਕਿਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਲਾਲ ਕਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[1]
ਬੋਸ ਕੋਲ ਕਲਕੱਤਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਕਲਕੱਤਾ, ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਬੀ.ਏ (ਆਨਰਜ਼) ਅਤੇ ਐਮ.ਏ ਅਤੇ ਭਾਤਖੰਡੇ ਸੰਗੀਤ ਸੰਸਥਾ, ਲਖਨਊ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਸੰਗੀਤ-ਵਿਸ਼ਾਰਦ ਦੀ ਵੱਕਾਰੀ ਡਿਗਰੀ ਹੈ।
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਨੇ 40 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਸਿਟੀ ਕਾਲਜ, ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਇਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਮੁਖੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅੱਠ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਕਾਲਜ ਦੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।
ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1996-1998 ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਜਾਦਵਪੁਰ ਤੋਂ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ 11ਵੀਂ ਲੋਕ ਸਭਾ ਲਈ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਵਜੋਂ ਚੁਣੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ 12ਵੀਂ, (1998-1999) ਅਤੇ 13ਵੀਂ (1999-2004) ਲੋਕ ਸਭਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸੰਸਦ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਰਹੀ।[2] ਆਪਣੇ ਤੀਜੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਦੌਰਾਨ, ਉਸਨੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ:
ਬੋਸ ਜਨਤਕ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ। ਉਹ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਚਾਈਲਡ ਹੈਲਥ, ਕਲਕੱਤਾ ਦੇ ਟਰੱਸਟ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸੀ ਅਤੇ ਨੇਤਾਜੀ ਰਿਸਰਚ ਬਿਊਰੋ ਦੀ ਕੌਂਸਲ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸੀ, ਵਿਵੇਕ ਚੇਤਨਾ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ - ਵਾਂਝੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਲਾਭਕਾਰੀ ਸੰਸਥਾ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ PEN ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਬੰਗਾਲੀ ਵਿੱਚ ਰਸਾਲਿਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੇਸ਼, ਆਨੰਦਬਾਜ਼ਾਰ ਪੱਤਰਿਕਾ, ਜੁਗਾਂਤਰ, ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਪੱਤਰਿਕਾ, ਦ ਸਟੇਟਸਮੈਨ, ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਫ, ਇਲਸਟ੍ਰੇਟਿਡ ਵੀਕਲੀ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਲਈ ਇੱਕ ਕਾਲਮਨਵੀਸ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਬਾਲ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਅਪਾਹਜਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
ਬੋਸ ਦੀ 22 ਫਰਵਰੀ 2020 ਨੂੰ ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ EM ਬਾਈਪਾਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ 89 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਉਮਰ ਸੰਬੰਧੀ ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਸੀ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਜਾ ਦੌਰਾ ਪਿਆ ਸੀ।[4][5]