ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਨਹਿਰੂ ਹੁਥੀਸਿੰਗ (1907–1967) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਲੇਹਿਕਾ, ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਨਹਿਰੂ[1] ਅਤੇ ਵਿਜੈ ਲਕਸ਼ਮੀ ਪੰਡਿਤ ਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ, ਅਤੇ ਨਹਿਰੂ-ਗਾਂਧੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ।
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਨਹਿਰੂ, ਦਾ ਜਨਮ ਮੀਰਗੰਜ, ਅਲਾਹਾਬਾਦ ਵਿੱਖੇ ਮੋਤੀਲਾਲ ਨਹਿਰੂ, ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਕਾਰਕੁੰਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਨੇਤਾ, ਅਤੇ ਸਵਰੂਪ ਰਾਣੀ ਦੇ ਕੋਲ ਹੋਇਆ। ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਗੁਨੂਤੱਮ (ਰਾਜਾ) ਹੁਥੀਸਿੰਗ, ਜੋ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਜੈਨ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਹੁਥੀਸਿੰਗ ਜੈਨ ਮੰਦਰ ਬਣਵਾਇਆ।[2] ਗੁਨੂਤੱਮ ਹਿੱਤੀਜਿੰਗ ਭਾਰਤ ਦੇ ਕੁੱਝ ਐਲੀਟ ਸਮਾਜਿਕ ਸਰਕਲਸ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਘਰੇਲੂ ਨਾਂ ਸੀ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]
1950ਵਿਆਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੌਰਾਨ, ਸਾਬਕਾ ਗਵਰਨਰ ਜਨਰਲ ਸੀ. ਰਾਜਾਗੋਪਾਲਚਾਰੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਜਿਸਨੂੰ ਸੁਵਤੰਤਰ ਪਾਰਟੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3]
ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਲਈ ਲੜੇ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਸਮਾਂ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਇਆ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰ, ਹਰਸ਼ਾ ਹੁਥੀਸਿੰਗ ਅਤੇ ਅਜੀਤ ਹੁਥੀਸਿੰਗ ਵੱਡੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।
ਅਜੀਤ, ਇੱਕ ਮੋਹਰੀ ਵਾਲ ਸਟਰੀਟ ਉੱਦਮ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ, ਦਾ ਵਿਆਹ ਅਮਰੀਕੀ ਵਾਇਲਨਿਸਟ ਹੈਲਨ ਆਰਮਸਟਰੋਂਗ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ ਜੋ 1996 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 2006 ਤੱਕ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਰਿਹਾ।
ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ, ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ, ਦਾ ਜਨਮ ਬੰਬਈ ਵਿੱਚ 20 ਕਾਰਮਾਇਕਲ ਰੋਡ ਉੱਤੇ ਹੁਥੀਸਿੰਗਸ ਦੇ ਨਿਵਾਸ-ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਇਮਾਰਤ, ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਮੈਨਸ਼ਨ ਬਲਾਕ, ਇਕਾਗਰਤਾ ਦੁਆਰਾ, ਅਨੰਦ ਭਵਨ ਵੀ ਸੀ, ਜੋ ਇਲਾਹਾਬਾਦ ਦੇ ਨਹਿਰੂ ਦੇ ਪੁਰਾਤਨ ਮਹੱਲ ਦਾ ਨਾਮ ਸੀ। (ਬੰਬਈ ਵਿੱਚ ਅਨੰਦ ਭਵਨ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਲਈ ਢਾਹ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।)
ਮਈ ਮਹੀਨੇ ਆਖਿਰ ਵਿੱਚ, 1958 ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਇਜ਼ਰਾਇਲ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਏ। ਉਸ ਦਾ ਹੋਸਟ ਯਿਗਲ ਏਲੋਨ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋਵਾਂ ਰਾਜਾਂ ਦਰਮਿਆਨ ਸਿੱਧੀ ਕੂਟਨੀਤਿਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਭਾਰਤੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਨੀਤੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ 'ਇਜ਼ਰਾਈਲ-ਇੰਡੀਆ ਫ੍ਰੈਂਡਸ਼ਿਪ ਲੀਗ' ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਹੁਥੀਸਿੰਗ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਜਵਾਹਰ ਲਾਲ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਭਾਣਜੀ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਦਸਤਾਵੇਜਾਂ ਦੀਆਂ ਇਤਿਹਾਸਕ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਿੱਜੀ ਤਖ਼ੱਲਸ ਦੇ ਨਾਲ ਇਤਿਹਾਸ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹਿਰੂਸ, ਨੋ ਰੀਗਰੇਟਸ, ਨਹਿਰੂ'ਜ਼ ਲੈਟਰਸ ਟੂ ਹਿਜ਼ ਸਿਸਟਰ ਅਤੇ ਡੀਅਰ ਟੂ ਬੀਹੋਲਡ ਹਨ।
ਉਸਦੇ ਪਤੀ, ਰਾਜਾ ਹੁਥੀਸਿੰਗ, ਨੇ ਵੀ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ: ਦ ਗ੍ਰੇਟ ਪੀਸ: ਐਨ ਏਸ਼ੀਅਨ'ਸ ਕੈਨਡਿਡ ਰਿਪੋਰਟ ਆਨ ਰੈਡ ਚਾਈਨਾ (1953), ਵਿੰਡੋ ਆਨ ਚੀਨ (1953), ਅਤੇ ਤਿੱਬਤ ਫ਼ਾਇਟਸ ਫ਼ਾਰ ਫ੍ਰੀਡਮ: ਦੀ ਸਟੋਰੀ ਆਫ਼ ਦ ਮਾਰਚ 1959 ਅਪਰਾਇਜ਼ਿੰਗ (1960) ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ।
ਉਹ "ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼" ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ ਅਤੇ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਵਾਸ਼ਿੰਗਟਨ ਡੀ.ਸੀ ਵਿੱਖੇ 1967 ਵਿੱਚ ਹੋਈ।