ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਇੱਕ ਸ਼ਬਦ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਾਰਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਢਕਣ (well-covered) ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਾਚ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਾਲਗ ਮਨੋਰੰਜਨ ਨਕਦ ਦੇ ਬਦਲੇ ਮਰਦ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਸਿਰਫ਼ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸਨ, ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਏ। ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਇੱਕ ਫਲਰਟ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਦੁਨੀਆ ਹਨ ਜੋ ਲੋੜੀਂਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਕਲਪਨਾ ਹੈ।[1]
ਅਗਸਤ 2005 ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਡਾਂਸ ਬਾਰਾਂ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ,[2] ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 12 ਅਪ੍ਰੈਲ 2006 ਨੂੰ ਬੰਬੇ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦੁਆਰਾ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਜੁਲਾਈ 2013 ਵਿੱਚ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੁਆਰਾ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[3] ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਇੱਕ ਆਰਡੀਨੈਂਸ ਦੁਆਰਾ 2014 ਵਿੱਚ ਦੁਬਾਰਾ ਡਾਂਸ ਬਾਰਾਂ 'ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਅਕਤੂਬਰ 2015 ਵਿੱਚ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੁਆਰਾ "ਗੈਰ-ਸੰਵਿਧਾਨਕ" ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੁੰਬਈ ਡਾਂਸ ਬਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4]
ਪਹਿਲੀ ਡਾਂਸ ਬਾਰ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਰਾਏਗੜ੍ਹ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਖਾਲਾਪੁਰ ਵਿੱਚ ਸਨ।[5] ਪੁਣੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਡਾਂਸ ਬਾਰ ਹੋਟਲ ਕਪਿਲਾ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸੀ।[6]