ਨਾਜ਼ੀਸ਼ ਪ੍ਰਤਾਪਗੜ੍ਹੀ (ਜਨਮ ਮੁਹੰਮਦ ਅਹਿਮਦ ; 12 ਜੁਲਾਈ 1924 – 10 ਅਪ੍ਰੈਲ 1984)[1][2] ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਉਰਦੂ ਕਵੀ ਸੀ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਪਰਕ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ]
ਪ੍ਰਤਾਪਗੜ੍ਹੀ ਦਾ ਸਬੰਧ ਪ੍ਰਤਾਪਗੜ੍ਹ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਹੈ।
ਉਸਨੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਰਦੂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਲਿਖੀਆਂ। ਉਹ ਸੀਮਾਬ ਅਕਬਰਾਬਾਦੀ ਦਾ ਚੇਲਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਨਵਾਂ ਸਾਜ਼ ਨਯਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਸਿਰਲੇਖ ਵਾਲਾ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਉਰਦੂ ਅਕਾਦਮੀ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[3] 1983 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਉਰਦੂ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਗ਼ਾਲਿਬ ਅਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ।[4]
ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਵਿੱਤੀ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਫਿਲਮ ਉਦਯੋਗ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਗੀਤ ਨਹੀਂ ਵੇਚੇ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ।[5]