ਬਿਮਾਰੀ | COVID-19 |
---|---|
Virus strain | SARS-CoV-2 |
ਸਥਾਨ | Namibia |
First outbreak | Wuhan, Hubei, China (suspected) 30°35′14″N 114°17′17″E / 30.58722°N 114.28806°E |
ਇੰਡੈਕਸ ਕੇਸ | Windhoek, Khomas Region |
ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਤਾਰੀਖ | 11 March 2020 (4 ਸਾਲ, 8 ਮਹੀਨੇ ਅਤੇ 3 ਹਫਤੇ) |
ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋਏ ਕੇਸ | 14[1] |
ਠੀਕ ਹੋ ਚੁੱਕੇ | 2 |
ਮੌਤਾਂ | 0 |
ਨਾਮੀਬੀਆ ਦੇ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਮੰਤਰੀ ਕਲੌਂਬੀ ਸ਼ੰਗੂਲਾ ਦੁਆਰਾ 14 ਮਾਰਚ 2020[2] ਨੂੰ 2019-20 ਦੀ ਕੋਰੋਨਾਵਾਇਰਸ ਮਹਾਮਾਰੀ ਦੇ ਨਾਮੀਬੀਆ ਫੈਲਣ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਪਹਿਲੇ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
12 ਜਨਵਰੀ 2020 ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵ ਸਿਹਤ ਸੰਗਠਨ (ਡਬਲਯੂ.ਐਚ.ਓ.) ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਨਾਵਲ ਕੋਰੋਨਾਵਾਇਰਸ ਚੀਨ ਦੇ ਹੁਬੇਈ ਪ੍ਰਾਂਤ, ਵੁਹਾਨ ਸਿਟੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਮੂਹ ਵਿੱਚ ਸਾਹ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ 31 ਦਸੰਬਰ 2019 ਨੂੰ ਡਬਲਯੂ.ਐਚ.ਓ. ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।[3][4]
ਕੋਵਿਡ-19 ਲਈ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਦਰ ਦਾ ਅਨੁਪਾਤ 2003 ਦੇ ਸਾਰਸ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਰਿਹਾ ਹੈ,[5][6] ਪਰੰਤੂ ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਕੁੱਲ ਮੌਤਾਂ ਦੀ ਦਰ ਨਾਲ ਵੱਧ ਰਿਹਾ ਹੈ।[7]
14 ਮਾਰਚ 2020 ਨੂੰ ਨਾਮੀਬੀਆ ਨੇ ਸਾਰਸ -ਕੋਵ -2 ਦੇ ਕਾਰਨ ਕੋਵਿਡ-19 ਦੇ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਕੇਸ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਹ ਇੱਕ ਰੋਮਾਨੀਆ ਜੋੜਾ ਸੀ ਜੋ 11 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਦੋਹਾ, ਕਤਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਸਪੇਨ ਤੋਂ ਵਿੰਡੋਇਕ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੋਸ਼ਿਆ ਕੁਟਾਕੋ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ' ਤੇ ਟੈਸਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੋਈ ਲੱਛਣ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ।[2] ਇਹ ਜੋੜਾ 2 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ-ਅੰਦਰ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।[8]
19 ਮਾਰਚ 2020 ਨੂੰ ਤੀਜੇ ਕੇਸ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋਈ, ਉਹ 61 ਸਾਲਾ ਜਰਮਨ ਨਾਗਰਿਕ ਸੀ, ਜੋ 13 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਨਾਮੀਬੀਆ ਆਇਆ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਸਥਿਰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ। ਰੋਮਾਨੀਅਨ ਜੋੜੇ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਜਾਣ-ਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟੈਸਟ ਕੀਤੇ ਗਏ। 25 ਮਾਰਚ 2020 ਤਕ ਕੁੱਲ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਸੱਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ ਸਥਾਨਕ ਸੰਕ੍ਰਮਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[8] 28 ਮਾਰਚ ਤੱਕ ਕੇਸਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲ ਗਿਣਤੀ 11 ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਸਾਰੇ ਨਵੇਂ ਕੇਸ ਯਾਤਰਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਨ।[9] 6 ਅਪ੍ਰੈਲ ਕੁੱਲ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 16 ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ 3 ਠੀਕ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਸਮੇਂ ਅਨੁਸਾਰ 362 ਟੈਸਟ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ 206 ਨਾਮੀਬੀਆ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਨਾਮੀਬੀਆ ਇਸੰਟੀਚਿਉਟ ਆਫ ਪੈਥੋਲੋਜੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਤੇ 156 ਦੱਖਣ ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਲੈਬੋਰਟਰੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਗਏ।
14 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਕੇਸ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ 'ਚ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਵਜੋਂ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਕਤਰ, ਈਥੋਪੀਆ ਅਤੇ ਜਰਮਨੀ ਤੋਂ ਹਵਾਈ ਯਾਤਰਾ 30 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਮੁਅੱਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਸਾਰੇ ਪਬਲਿਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸਕੂਲ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਇਕੱਠ ਕਰਨ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਨਾਮੀਬੀਆ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ 30 ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ ਦੇ ਵੀ ਜਸ਼ਨ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ ਜੋ 21 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਹੋਣੇ ਸਨ।[10] ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ, ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਅਤੇ ਆਰਟ ਗੈਲਰੀਆਂ ਵੀ ਬੰਦ ਸਨ।[2] 17 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਹੇਜ ਜੀਨਗੋਬ ਨੇ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਬੁਨਿਆਦੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਧਾਰ ਵਜੋਂ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ। ਵੱਡੇ ਇਕੱਠਾਂ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਨੂੰ 50 ਜਾਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲਈ ਸਪਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[11]
27 ਮਾਰਚ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਈਰੋਨਗੋ ਅਤੇ ਖੋਮਸ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ 21 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਓਕਹੰਡਜਾ ਅਤੇ ਰਹੋਬੋਥ ਕਸਬਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਇੰਟਰ-ਖੇਤਰੀ ਯਾਤਰਾ 'ਤੇ ਮਨਾਹੀ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਸੰਸਦ ਦੇ ਸੈਸ਼ਨ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਮੁਅੱਤਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਅਤੇ ਬਾਰ ਅਤੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ।[8] "ਵੱਡੇ ਇਕੱਠਾਂ" ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 10 ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲਈ ਗਈ।[12] ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਬਾਰਾਂ ਦਾ ਬੰਦ ਹੋਣਾ ਸਾਰੇ ਨਾਮੀਬੀਆ 'ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਸਿਰਫ ਤਾਲਾਬੰਦੀ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ।[13]
ਅਦਾਇਗੀ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਘਰਾਂ ਦੀ ਜਲ ਸਪਲਾਈ ਬੰਦ ਕਰਨ ਨੂੰ ਮੁੜ ਜੋੜਨ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਵਿੰਡੋੋਕ ਵਿੱਚ ਮਿਊਂਸੀਪਲ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਭੀੜ ਜੁੜੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਮਾਜਕ ਦੂਰੀਆਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਹੋਈ।[14]
ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਅਸਪਸ਼ਟ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ[15] ਏਰੋਂਗੋ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਹੋਈ।[16]
{{cite news}}
: Check date values in: |access-date=
and |archive-date=
(help); Unknown parameter |dead-url=
ignored (|url-status=
suggested) (help)
{{cite news}}
: Check date values in: |access-date=
and |archive-date=
(help)
{{cite news}}
: CS1 maint: unrecognized language (link)