ਨਿਕਿਤਾ ਲਾਲਵਾਨੀ ਇੱਕ ਨਾਵਲਕਾਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਜਨਮ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਕੋਟਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਕਾਰਡਿਫ, ਵੇਲਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ।[1]
ਉਸਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਸੋਲਾਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਬ੍ਰਿਸਟਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[2]
ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ, ਗਿਫਟਡ (2007), ਮੈਨ ਬੁੱਕਰ ਪੁਰਸਕਾਰ[3] ਲਈ ਲੰਮੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਕੋਸਟਾ ਫਰਸਟ ਨਾਵਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਲਈ ਸ਼ਾਰਟਲਿਸਟ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[4] ਲਾਲਵਾਨੀ ਨੂੰ ਸੰਡੇ ਟਾਈਮਜ਼ ਯੰਗ ਰਾਈਟਰ ਆਫ਼ ਦ ਈਅਰ ਵੀ ਨਾਮਜ਼ਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[5] ਜੂਨ 2008 ਵਿੱਚ, ਲਾਲਵਾਨੀ ਨੇ ਗਲਪ ਲਈ ਡੇਸਮੰਡ ਇਲੀਅਟ ਪੁਰਸਕਾਰ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤਾ।[6] ਉਸਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲਿਬਰਟੀ ਨੂੰ 10,000 ਡਾਲਰ ਦਾ ਦਾਨ ਦਿੱਤਾ।[7]
ਲਾਲਵਾਨੀ ਦੀ ਦੂਜੀ ਕਿਤਾਬ, ਦ ਵਿਲੇਜ, 2012 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਈ[8] ਅਤੇ 2013 ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਸਰਬੋਤਮ ਅਭਿਆਨ ਲਈ ਗਲਪ ਅਨਲਕਵਰਡ ਮੁਹਿੰਮ ਲਈ ਅੱਠ ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਚੁਣੀ ਗਈ।[9]
ਲਾਲਵਾਨੀ ਨੇ ਦ ਗਾਰਡੀਅਨ, ਨਿਊ ਸਟੇਟਸਮੈਨ ਅਤੇ ਦ ਅਬਜ਼ਰਵਰ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਏਡਜ਼ ਸੂਤਰ ਲਈ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਹੈ,[10] ਜੋ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਐਚ.ਆਈ.ਵੀ / ਏਡਜ਼ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦੀ ਹੈ।[11]
ਉਹ ਉੱਤਰੀ ਲੰਡਨ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।[12] 2013 ਵਿੱਚ ਲਾਲਵਾਨੀ ਓਰਵੇਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਲਈ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਜੱਜ ਸੀ।[13] 2018 ਵਿੱਚ ਉਹ ਰਾਇਲ ਸੁਸਾਇਟੀ ਆਫ ਲਿਟਰੇਚਰ ਦੀ ਇੱਕ ਫੈਲੋ ਚੁਣੀ ਗਈ ਸੀ।[14] ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਹ ਸਾਲ 2019 ਵਿਚ ਰਾਇਲ ਸੁਸਾਇਟੀ ਆਫ਼ ਲਿਟਰੇਚਰ ਐਨਕੋਰ ਪੁਰਸਕਾਰ ਲਈ ਜੱਜ ਸੀ।[15][16][17] ਉਸ ਦਾ ਨਾਵਲ ਯੂ ਪੀਪਲ, ਵੈਸਟ ਲੰਡਨ ਦੇ ਪਜ਼ਜ਼ੀਰੀਆ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[18]
{{cite web}}
: Unknown parameter |dead-url=
ignored (|url-status=
suggested) (help)
{{cite web}}
: Unknown parameter |dead-url=
ignored (|url-status=
suggested) (help)