" ਦਿ ਵਿਲੇਜ ਸਕੂਲਮਾਸਟਰ ", ਜਾਂ " ਦਿ ਜਾਇੰਟ ਮੋਲ " ("ਡੇਰ ਡੋਰਫਸਚੁਲੇਰਰ" ਜਾਂ "ਡੇਰ ਰਾਈਸਨਮਾਉਲਵਰਫ") ਫ੍ਰਾਂਜ਼ ਕਾਫਕਾ ਦੀ ਇੱਕ ਅਧੂਰੀ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਦਸੰਬਰ 1914 ਅਤੇ 1915 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਕਹਾਣੀ ਕਾਫਕਾ ਦੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ Beim Bau der Chinesischen Mauer ( ਬਰਲਿਨ, 1931) ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਵਿਲਾ ਅਤੇ ਐਡਵਿਨ ਮੁਇਰ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਲਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ 1933 ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਵਿੱਚ ਮਾਰਟਿਨ ਸੇਕਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਚੀਨ ਦੀ ਮਹਾਨ ਕੰਧ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ( ਨਿਊਯਾਰਕ : ਸ਼ੌਕਨ ਬੁੱਕਸ, 1946)। [1]
ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਇੱਕ ਦੂਰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼ੁਰਕਣੀ ਦੇ ਵਰਤਾਰੇ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਕੂਲ ਮਾਸਟਰ ਦੁਆਰਾ ਇਸਦੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼, ਸਿਰਫ ਵਿਗਿਆਨਕ ਭਾਈਚਾਰੇ ਲਈ ਮਜ਼ਾਕ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾਂ, ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼ੁਰਕਨੀ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਪੇਪਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬਿਰਤਾਂਤਕਾਰ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ, ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਅਣ-ਨਿਰਧਾਰਤ ਫੈਲਾਅ ਵਿੱਚ ਫੈਲੀਆਂ, ਹੋਰ ਵੀ ਅਸਫਲ ਹਨ, ਸਿਰਫ ਅਧਿਆਪਕ ਦੀ ਈਰਖਾ ਅਤੇ ਕੁੜੱਤਣ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕ੍ਰਿਸਮਿਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਬਹਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਕੂਲ ਮਾਸਟਰ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਜਿਸਦੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਗੱਲਬਾਤ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਉਹ ਇੱਕ ਖੜੋਤ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਅਚਾਨਕ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਕਾਫਕਾ ਨੇ 19 ਦਸੰਬਰ 1914 ਦੀ ਇੱਕ ਡਾਇਰੀ ਐਂਟਰੀ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ:
ਕੱਲ੍ਹ "ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਕੂਲ ਮਾਸਟਰ" ਨੂੰ ਲਗਭਗ ਜਾਣੇ ਬਿਨਾਂ ਲਿਖਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਪੌਣੇ ਦੋ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਿਖਣ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਸੀ; ਡਰ ਬੇਬੁਨਿਆਦ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਮੈਂ ਸੌਂ ਨਾ ਸਕਿਆ, ਸਿਰਫ ਤਿੰਨ ਛੋਟੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦਾ ਦੁੱਖ ਭੋਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਉਹੀ ਹਾਲ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਫੈਕਟਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ: 'ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਪਾਸੇ ਲਾ ਲਿਆ ਸੀ।' ਫਿਰ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਕੇ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਇਸ ਅਹਿਸਾਸ ਨਾਲ਼ ਲਿਖਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਕਸੂਰਵਾਰ ਹੋਣਾ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੇਰਾ ਕਸੂਰ ਓਨਾ ਵੱਡਾ ਨਹੀਂ ਜਿੰਨਾ ਪਿਤਾ ਜੀ ਸੋਚਦੇ ਹਨ। [2]
6 ਜਨਵਰੀ, 1915 ਵਾਲ਼ੀ ਐਂਟਰੀ ਵਿੱਚ ਕਾਫਕਾ ਕਹਾਣੀ ਛੱਡ ਦੇਣ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।