ਇੱਕ ਪੈਡੀ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰ (Eng: Paddy Transplanter) ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਝੋਨੇ ਦੀ ਪਨੀਰੀ ਨੂੰ ਝੋਨੇ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਪੈਡੀ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰ ਅਰਥਾਤ, ਰਾਈਡਿੰਗ ਕਿਸਮ ਅਤੇ ਸੈਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਕਿਸਮ। ਰਾਈਡਿੰਗ ਕਿਸਮ ਪਾਵਰ ਤੇ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਪਾਸ ਵਿੱਚ ਛੇ ਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਸੈਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ (ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ) ਕਿਸਮ ਨੂੰ ਖੁਦ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਪਾਸ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਲਾਈਨਾਂ ਨੂੰ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਏਸ਼ੀਆ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚਾਵਲ ਉਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਪੈਡੀ ਟਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੂਰਬ, ਦੱਖਣ ਪੂਰਬ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਕਰਕੇ ਹੈ ਕਿ ਖੇਤਾਂ 'ਤੇ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਬਿਜਾਈ ਦੇ ਕੇ ਟਾਂਸਪਲਾਂਟਿੰਗ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਵੀ ਚਾਵਲ ਉਗਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਏਸ਼ੀਆ ਤੋਂ ਬਾਹਰਲੇ ਕਿਸਾਨ ਘੱਟ ਪੈਦਾਵਾਰ ਦੇ ਖਰਚੇ' ਤੇ ਇਸ ਬੇਦਖਲੀ ਮੁਕਤ ਰਾਹ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਇੱਕ ਆਮ ਚਾਵਲ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:
ਰਾਈਸ ਟਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮਸ਼ੀਨ ਟਰਾਂਸਪਲਾਂਟ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਨੂਅਲ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟਿੰਗ ਤੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਘੱਟ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਅਨੁਮਾਨਤ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ 700 ਤੋਂ 10,000 ਵਰਗ ਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਨ ਬੀਜ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਏਸ਼ਿਆਈ ਛੋਟੇ ਧਾਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਲਈ ਚਾਵਲ ਦੇ ਟਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰ ਕਾਫ਼ੀ ਮਹਿੰਗੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਰਾਈਸ ਟ੍ਰਾਂਸਪਲਾਂਟਸ ਉਦਯੋਗਿਕ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਲਾਗਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ ਦੱਖਣੀ ਕੋਰੀਆ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਇਹ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਟਰਾਂਸਪਲਾਂਟਿੰਗ ਟਾਈਮ ਲੇਬਰ ਕਸੌਟੀ ਆਪਣੀ ਚੋਣ ਵਿੱਚ ਹੈ।
1960 ਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰਾਈਸ ਟਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਚਾਵਲ ਟਰਾਂਸਪਲਾਂਟ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ। ਜਪਾਨ ਵਿਚ, 1970 ਅਤੇ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਰਾਈਸਟਰਾਂਸਪਲਾਂਟਰਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਫੈਲਣਾ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ।