ਬਾਸਵਾਨਗੁਡੀ ਗੁੰਡੱਪਾ ਲਕਸ਼ਮੀਨਾਰਾਇਣ ਸਵਾਮੀ (1918-1980 ਵੀ ਬੀ ਜੀ ਐਲ ਸਵਾਮੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀ ਅਤੇ ਕੰਨੜ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਜੀਡੈਂਸੀ ਕਾਲਜ ਚੇਨਈ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਤੇ ਬੋਟਨੀ ਵਿਭਾਗ ਦਾ ਮੁਖੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ਰ ਡੀਵੀ ਗੁੰਡੱਪਾ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ।
ਸਵਾਮੀ ਦਾ ਜਨਮ ਡੀਵੀ ਗੁੰਡੱਪਾ ਅਤੇ ਭਾਗੀਰਥਾਮਾ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸੈਂਟਰਲ ਕਾਲਜ, ਬੰਗਲੌਰ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਬੋਟਨੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਬੈਚਲਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸੁਝਾਅ 'ਤੇ, ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਈਕਰੋਸਕ੍ਰੋਪ, ਇੱਕ ਮਾਈਕਰੋੋਟੋਮ ਅਤੇ ਕੁਝ ਬੁਨਿਆਦੀ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਸੰਦਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਘਰ ਵਿੱਚ ਓਰਕਿਡਜ਼ ਦੇ ਭ੍ਰੂਣ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ 1947 ਵਿੱਚ ਮੈਸੂਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ ਪੀਐਚਡੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਰਵਿੰਗ ਵਿਡਮਾਰ ਬੇਲੀ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਹਾਰਵਰਡ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਖੇਪ ਡਾਕਟੋਰਲ ਅਵਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।[1]
1953 ਤੋਂ, ਉਸ ਨੇ ਚੇਨਈ ਦੇ ਪ੍ਰੈਜੀਡੈਂਸੀ ਕਾਲਜ ਵਿਖੇ ਬੋਟੈਨੀ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ (ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ) ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।[1]
ਸਵਾਮੀ ਦਾ ਮੁਢਲਾ ਖੋਜ ਖੇਤਰ ਪੌਦਾ ਵਿਗਿਆਨ ਸੀ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਟੈਮ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦਾ ਢਾਂਚਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਪੌਦਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸਪੀਸੀਆਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ - ਉਦਾਹਰਣ ਹਨ ਐਸਕਰਿਨਾ ਮਹੇਸ਼ਵਰੀ ਅਤੇ ਸਰਕੰਦਰਾ ਇਰਵਿੰਗਬੇਲੀ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਦੋ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਤੇ ਨਾਮਿਤ ਹਨ। 1976 ਵਿਚ, ਉਸ ਨੂੰ ਬੋਟਨੀ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਬੀਰਬਲ ਸਾਹਨੀ ਸੋਨੇ ਦਾ ਤਗਮਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।[2]
ਸਵਾਮੀ ਦੀਆਂ ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬੋਟੈਨੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ ਅਤੇ ਆਮ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਬੋਟੈਨੀਕਲ ਸੰਕਲਪਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰੋਜ਼ਮਰ੍ਹਾ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪੌਦਿਆਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ - ਜਿਵੇਂ ਨੰਮਾ ਹੋੱਟੇਲੀ ਦਕਸ਼ੀਨਾ ਅਮੇਰਿਕਾ ("ਸਾਡੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਅਮਰੀਕਾ")।
ਸਵਾਮੀ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਰਚਨਾ ਸਾਹਿਤ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੁਝ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀਮੂਲਕ ਹਨ, ਜੋ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਵਜੋਂ ਉਸਦੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ1। ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਬੀਜੀਐਲ ਸਵਾਮੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤਕ ਸਰਕਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਸਤਿਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
{{cite journal}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (help) ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Invalid <ref> tag; name ":0" defined multiple times with different content