ਬੁੱਧਵਰ ਪੇਠ, ਪੁਣੇ

ਬੁੱਧਵਾਰ ਪੇਠ
ਕਸਬਾ
ਬੁੱਧਵਾਰ ਪੇਠ is located in ਮਹਾਂਰਾਸ਼ਟਰ
ਬੁੱਧਵਾਰ ਪੇਠ
ਬੁੱਧਵਾਰ ਪੇਠ
ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ
ਗੁਣਕ: 18°31′01″N 73°51′29″E / 18.517°N 73.858°E / 18.517; 73.858
ਦੇਸ਼ ਭਾਰਤ
ਰਾਜਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ
ਜ਼ਿਲ੍ਹਾਪੁਣੇ
ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ
 • ਅਧਿਕਾਰਤਮਰਾਠੀ
ਸਮਾਂ ਖੇਤਰਯੂਟੀਸੀ+5:30 (IST)
ਪਿੰਨ ਕੋਡ
411 002
ਟੈਲੀਫੋਨ ਕੋਡ91(020)
ਵਾਹਨ ਰਜਿਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨMH 12

ਬੁੱਧਵਾਰ ਪੇਠ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੁਣੇ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਪਾਰਕ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਇਹ ਖੇਤਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਇਲੈਕਟ੍ਰੌਨਿਕ ਦੁਕਾਨਾਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਆਪਣੇ ਰੈੱਡ-ਲਾਈਟ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੰਜ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗਣੇਸ਼ ਮੰਡਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਤਿੰਨ (ਮਾਨਾ ਚੇ ਗਣਪਤੀ ) ਅਰਥਾਤ ਜੋਗੇਸ਼ਵਰੀ ਗਣਪਤੀ, ਗੁਰੂ ਜੀ ਤਾਲੀਮ ਮੰਡਲ, (ਤੁਲਸੀਬਾਗ ਗਣਪਤੀ) ਦਗੜੂ ਸ਼ੇਠ ਹਲਵਾਈ ਇੱਥੇ ਸਥਿਤ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅੱਪਾ ਬਲਵੰਤ ਚੌਕ, ਜਿਸ ਨੂੰ A.B.C ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ

[ਸੋਧੋ]

ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ, ਪੁਣੇ ਉੱਤੇ 1600 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੱਧ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਮੁਗਲ ਸਮਰਾਟ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਰਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਨੇ ਪੁਣੇ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ 1660 ਵਿੱਚ ਬੁੱਧਵਰ ਪੇਠ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣਾ ਡੇਰਾ ਲਾਇਆ ਸੀ।ਮੁਗਲ ਸ਼ਾਸਨ ਦੌਰਾਨ, ਇਸ ਪੇਠ ਨੂੰ ਮੋਹਿਤਾਬਾਦ / ਮੋਹਿਆਬਾਦ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਪੇਸ਼ਵਾ ਮਾਧਵਰਾਓ ਪਹਿਲੇ ਨੇ ਮੋਹਿਆਬਾਦ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਕੇ ਬੁੱਧਵਰ ਪੇਠ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਤੁਲਸੀਬਾਗ, ਬੇਲਬਾਗ ਅਤੇ ਜੋਗੇਸ਼ਵਰੀ ਮੰਦਰ ਪੇਸ਼ਵਾ ਯੁੱਗ ਦੇ ਬੁੱਧਵਾਰ ਪੇਠ ਦੇ ਕੁਝ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਥਾਨ ਹਨ।

ਲਿੰਬਰਾਜ ਮਹਾਰਾਜ ਮੰਦਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਥਿਤ ਬ੍ਹੀੜੇ ਵਾੜਾ ਨੇ ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਲੜਕੀਆਂ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਸਕੂਲ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਸਕੂਲ ਸਾਵਿਤਰੀਬਾਈ ਅਤੇ ਜਯੋਤੀਬਾ ਫੂਲੇ ਦੁਆਰਾ ਜਨਵਰੀ 1848 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

ਆਰਥਿਕਤਾ

[ਸੋਧੋ]

ਬੁੱਧਵਾਰ ਪੇਠ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਸਮਾਨ ਦੀ ਮਾਰਕੀਟ, ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਤੇ ਰਵਾਇਤੀ ਵਸਤਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਖੇਤਰ ਹੈ। ਦਿਲਚਸਪ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਤੰਬਡੀ ਜੋਗੇਸ਼ਵਰੀ ਮੰਦਰ, ਐੱਨਐੱਮਵੀ ਹਾਈ ਸਕੂਲ, ਲਕਸ਼ਮੀ ਰੋਡ ਦਾ ਹਿੱਸਾ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਪੁਣੇ ਦਾ ਮੁੱਖ ਖਰੀਦਦਾਰੀ ਖੇਤਰ, ਅੱਪਾ ਬਲਵੰਤ ਚੌਕ ਅਤੇ ਦਗਡੂ ਸ਼ੇਠ ਹਲਵਾਈ ਗਣਪਤੀ ਮੰਦਰ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਜੋ ਸ਼੍ਰੀ ਗਣੇਸ਼ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਗਣੇਸ਼ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਰੈੱਡ-ਲਾਈਟ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ

[ਸੋਧੋ]

ਬੁੱਧਵਾਰ ਪੇਠ ਭਾਰਤ ਦਾ ਤੀਜਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਰੈੱਡ-ਲਾਈਟ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਹੈ।[1] ਇਸ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 700 ਵੇਸ਼ਵਾਘਰ ਅਤੇ 5,000 ਵੇਸਵਾ ਹੋਣ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।[2][1] ਇਹ ਖੇਤਰ ਜਿਨਸੀ ਤਸਕਰੀ, ਬਾਲ ਵੇਸਵਾ-ਗਮਨ ਅਤੇ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੈ।[3][4][5] ਐੱਚਆਈਵੀ (ਏਡਜ) ਇਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਸੀ, ਪ੍ਰੰਤੂ ਇੱਕ ਐੱਚ. ਆਈ. ਵੀ./ਏਡਜ਼ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਕੰਡੋਮ ਦੀ ਵੰਡ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਐੱਚ ਆਈ ਵੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਕਮੀ ਆਈ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ

[ਸੋਧੋ]

ਹਵਾਲੇ

[ਸੋਧੋ]
  1. ↑ 1.0 1.1 "8 Most Notorious Red Light Areas In India Where Prostitution Is The Only Way Of Living - Stressbuster". DailyHunt (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). Retrieved 15 December 2018.
  2. ↑ Muralidharan, Shrikanth; Acharya, Arunkumar; Sevekari, Tejaswi; Wadwan, Sanaa; Joglekar, Noopur Rajiv; Margabandhu, Shanthi (2018). "Prevalence of Soft-Tissue Lesions among Women in Sex Work in the Red Light Area of Pune, India: A Cross-Sectional Survey". Journal of International Society of Preventive & Community Dentistry. 8 (3): 218–223. doi:10.4103/jispcd.JISPCD_46_18. ISSN 2231-0762. PMC 5985677. PMID 29911058.
  3. ↑ More, Archana (31 March 2018). "Pune cops book 24 sex traffickers under MCOCA". Pune Mirror. Archived from the original on 16 ਦਸੰਬਰ 2018. Retrieved 15 December 2018.
  4. ↑ "Pune sex racket: Teens forced into prostitution for Rs 30,000". KANNADIGA WORLD. 24 April 2014. Retrieved 15 December 2018.
  5. ↑ Sahni, Rohini; Shankar, V. Kalyan; Apte, Hemant (2008). Prostitution and Beyond: An Analysis of Sex Workers in India (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). SAGE Publications India. pp. 229–230. ISBN 9788132100362.

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

[ਸੋਧੋ]

ਫਰਮਾ:Prostitution in India