ਮਾਰਨਿੰਗ ਰਾਗਾ

ਮਾਰਨਿੰਗ ਰਾਗਾ 2004 ਦੀ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਸੰਗੀਤਕ ਡਰਾਮਾ ਫਿਲਮ ਹੈ ਜੋ ਮਹੇਸ਼ ਦੱਤਾਨੀ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਅਤੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਅਰਕਾ ਮੀਡੀਆ ਵਰਕਸ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੇ. ਰਾਘਵੇਂਦਰ ਰਾਓ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਮਿਤ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਾਨਾ ਆਜ਼ਮੀ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕੋਵੇਲਾਮੁਦੀ, ਪੇਰੀਜ਼ਾਦ ਜ਼ੋਰਾਬੀਅਨ, ਲਿਲੇਟ ਦੂਬੇ ਅਤੇ ਨਾਸਰ ਨੇ ਅਭਿਨੈ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਤੇਲਗੂ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਗੋਦਾਵਰੀ ਬੋਲੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸੰਵਾਦ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।

ਇਹ ਫਿਲਮ ਤਿੰਨ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰਾਂ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਹੈ-ਜੋ ਸਾਰੇ ਤੇਲਗੂ ਹਨ -ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਪਿਛਲੀਆਂ ਦੁਖਾਂਤਾਂ ਨਾਲ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹਾਲਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਕਿਵੇਂ ਇੱਕਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤਿੰਨਾਂ ਦਾ ਸੰਗੀਤ 'ਚ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਇਹ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ, ਫਿਲਮ ਕਲਾਸੀਕਲ ਭਾਰਤੀ ਕਰਨਾਟਕੀ ਸੰਗੀਤ, ਰਾਗ ਅਤੇ ਸਮਕਾਲੀ ਭਾਰਤੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀਆਂ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਫਿਲਮ ਨੂੰ ਤੇਲਗੂ ਵਿੱਚ ਰਾਗਮ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਡਬ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।^[1]

ਪਲਾਟ

ਇਹ ਫ਼ਿਲਮ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਆਦਰਸ਼ ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਇੱਕ ਕੋਲਾਜ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਪਿਛੋਕਡ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਰਨਾਟਕ ਕਲਾਸੀਕਲ ਗੀਤ ਚਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਵਰਨਲਤਾ (ਸ਼ਬਾਨਾ ਆਜ਼ਮੀ) ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਅਭਿਨਵ (ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕੋਵੇਲਾਮੁਦੀ) ਉਸੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਅਮੀਰ ਜ਼ਮੀਨਦਾਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਜਵਾਨ ਪੁੱਤਰ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਦਾ ਵਾਰਸ ਹੈ, ਜੋ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤ ਅਤੇ ਜਾਇਦਾਦ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ। ਅਭਿਨਵ ਇੱਕ ਜ਼ਮੀਨਦਾਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ। ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਪੌਪ ਸੰਗੀਤ ਵਜਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤ ਮੰਡਲੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਇਸ ਸਮਾਜ ਲਈ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਦੇਸੀ ਹੈ।

ਇਹ ਅਭਿਨਵ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਬਰਸੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਦਾਦਾ ਹਰ ਸਾਲ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਆਮ ਹਿੰਦੂ ਰਸਮਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਵਾਰ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅਭਿਨਵ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਔਰਤ ਜਿਸ ਨੇ ਉਹੀ ਰਸਮਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਸਵਰਨਲਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਨਾਸਿਰ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਵੇਖਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਨੌਜਵਾਨ ਵੱਲ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਵੇਖਦੀ ਹੈ। ਅਭਿਨਵ ਉਸ ਦੀ ਦਿੱਖ ਤੋਂ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਝਿਜਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਔਰਤ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਚਾਨਕ ਇੱਕ ਕਾਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਭਟਕਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਲਾਪਰਵਾਹ ਅਭਿਨਵ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੂਰ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਝਾਡ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਟਕਰਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈਂ। ਇਹ ਘਟਨਾ ਸਵਰਨਲਤਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੱਖ ਸਦਮਾ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਹੁਣ ਘਰ ਵੱਲ ਭੱਜਦੀ ਹੈ। ਅਭਿਨਵ, ਜੋ ਮੂੰਹ ਭਾਰ ਡਿੱਗ ਪਿਆ ਸੀ , ਉਸ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੈ। ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਡਰਾਈਵਰ, ਸੁੰਦਰ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਆਧੁਨਿਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਕੁੜੀ ਪਿੰਕੀ (ਪੇਰੀਜ਼ਾਦ ਜ਼ੋਰਾਬੀਆਨ) ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਪਿੰਕੀ ਕੋਲ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕੋਈ ਜਗ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਭਿਨਵ ਉਸ ਨੂੰ ਘਰ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਦਾਦਾ (ਨਾਸਿਰ) ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਨੇ ਦਿਨ ਰਹਿਣ ਲਈ ਆਗਿਆ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਕਾਰ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ।

ਸਵਰਨਲਤਾ ਇੱਕ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾਟਕੀ ਗਾਇਕਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਅਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਵੈਸ਼ਨਵੀ (ਰੰਜਨੀ ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ) ਨੂੰ ਇੱਕ ਬੱਸ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਸੀ । ਕਹਾਣੀ 20 ਸਾਲਾਂ ਪਿਛੇ ਚਲਦੀ ਹੈ - ਵੈਸ਼ਨਵੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਚਾਰਮੀਨਾਰ ਵਾਂਗ ਹੀ ਸਦੀਵੀ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤ ਮੰਡਲੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਜਿੰਗਲ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਆਪਣਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨਾਸਰ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਜੱਦੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰੇ। ਵੈਸ਼ਨਵੀ ਦੀ ਬਰਸੀ 'ਤੇ ਅਭਿਨੈ ਸਵਰਨਲਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦਾ ਗੀਤ "ਪੀਬਾਰੇ ਰਾਮਾਰਸਮ" ਸੁਣਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸਵਰਨਲਤਾ ਮੰਦਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਭਿਨੈ ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ, "ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸੀ", ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਮਗਰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਪੁਲ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕਾਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਭਿਨੈ ਨੂੰ ਟੱਕਰ ਮਾਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਾਰ ਨੂੰ ਪਿੰਕੀ (ਪੇਰੀਜ਼ਾਦ ਜ਼ੋਰਾਬੀਆਂ) ਚਲਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਵਰਨਲਤਾ ਚੀਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ, 20 ਸਾਲਾ ਲੜਕੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗਲਾਨੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਕਦਮ ਪੁਲ ਉੱਤੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹਾਦਸਾ ਹੋਇਆ। ਇੱਥੇ, ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਗੜਬੜ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਪਿੰਕੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਅਭਿਨੈ ਅਤੇ ਪਿੰਕੀ ਦੋਵੇਂ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਸੰਗੀਤ ਦਲ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਿਟਾਰਿਸਟ ਅਤੇ ਇੱਕ ਡਰੰਮਰ, ਬਾਲਾਜੀ ਸ਼ਾਲੀਨ ਸ਼ਰਮਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਪਿੰਕੀ ਦੇ ਬੁਟੀਕ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਅਭਿਨੈ ਨੂੰ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿੰਕੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਭਿਆਸ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕੁਝ ਮੌਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਕ ਬੈਂਡ ਨੂੰ ਉਹ ਸਨਮਾਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਜਿਵੇਂ ਅਭਿਨੈ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਅਭਿਨੈ ਨੂੰ ਉਹ ਵਾਇਲਿਨ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਜਿਉਂਦੀ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵਜਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਸਵਰਨਲਤਾ ਨੂੰ ਵਾਇਲਿਨ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਲਈ ਪਿੰਡ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਵਾਇਲਿਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਪੂਰਕ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਟੋਲੀ ਨਾਲ ਗਾਉਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਲਈ ਉਹ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗੀ, ਅਤੇ ਵਾਇਲਨ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਸਵਰਨਲਤਾ ਦਾ ਪਤੀ ਉਸ ਨੂੰ ਗਣੇਸ਼ ਚਤੁਰਥੀ ਦੇ ਦਿਨ ਆਪਣੀ ਟੋਲੀ ਨੂੰ ਘਰ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਮੰਡਲੀ ਉਕਤ ਮਿਤੀ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਵਰਨਲਤਾ "ਮਹਾਗਣਪਤੀ ਮਾਨਸ ਸਮਾਰਾਮੀ" ਗਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਵਿਚਕਾਰ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਗੀਤ ਦਾ ਅਤਿ ਆਧੁਨਿਕ ਸਵਰਮ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਲਈ ਕੋਈ ਅਨੁਕੂਲ ਸੰਗੀਤ ਨਹੀਂ ਵਜਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਉਸ ਸ਼ਾਮ ਅਭਿਨੈ ਫਿਰ ਸਵਰਨਲਤਾ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਗਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਫਿਰ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਭਿਨੈ ਇਸ ਨੋਟ ਨਾਲ ਸੰਚਾਰ ਖਤਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦਾ ਬਹੁਤ ਰਿਣੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਆਖਰਕਾਰ ਉਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ। ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ ਅਭਿਨੈ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਸਵਰਨਲਤਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਸੰਗੀਤਕ ਕੈਰੀਅਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਨਾਪਸੰਦ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸੇ ਸਮੇਂ ਸਵਰਨਲਤਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਅਭਿਨੈ ਲਈ ਗਾਉਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਘਰ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਾਰ ਖਰਾਬ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਬੱਸ ਲੈਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਪੁਲ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਵਰਨਲਤਾ ਚੀਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਬੱਸ ਰੋਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਭੱਜਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਈ। ਦੋਵੇਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਤੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਗਾਉਣ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੀ। ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਸਵਰਨਲਤਾ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪਿੰਕੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਪਿੰਕੀ ਸਵਰਨਲਤਾ ਤੋਂ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ, ਅਭਿਨੈ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਪਿੰਕੀ ਲਈ ਗਾਉਣ ਲਈ, ਪਰ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਵਰਨਲਤਾ ਨੂੰ ਗਾਉਣ ਲਈ ਆਉਣ ਦੀ ਅਪੀਲ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੀ ਝਿਜਕ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਇਸ ਪੁਲ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਲਈ ਸਜ਼ਾ ਮੰਨਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਗੱਡੀ ਚਲਾਉਂਦੇ ਸਮੇਂ, ਪਿੰਕੀ ਸਵਰਨਲਤਾ ਦੀ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਝਿਜਕ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕਾਰ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੁਲ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਵਰਨਾ ਚੀਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, "ਕਾਰ ਰੋਕੋ! ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ।" ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਪਿੰਕ ਕਾਰ ਰੋਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸਨ ਅਤੇ ਹਾਦਸੇ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਸਨ। ਫਿਲਮ ਉਸ ਸੰਗੀਤ ਸਮਾਰੋਹ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਵਰਨਲਤਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿੰਕੀ ਦੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਹਿਣ 'ਤੇ "ਥਏ ਯਸ਼ੋਦਾ" ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ 10 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਹਿੱਟ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਕਾਸਟ

• ਸਵਰਨਲਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਾਨਾ ਆਜ਼ਮੀ
• ਅਭਿਨੈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕੋਵੇਲਾਮੁਦੀ
• ਪਿੰਕੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪੇਰੀਜ਼ਾਦ ਜ਼ੋਰਾਬੀਅਨ
• ਪਿੰਕੀ ਦੀ ਮਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਿਲੇਟ ਦੂਬੇ
• ਅਭਿਨੈ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਾਸਰ
• ਧਰਮਵਰਪੂ ਸੁਬਰਾਮਨੀਅਮ-ਅੱਪਾ ਰਾਓ
• ਬਾਲਾਜੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਲੀਨ ਸ਼ਰਮਾ
• ਰੰਜਨੀ ਰਾਮਾਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ ਵੈਸ਼ਨਵੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ
• ਮੁੰਨਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਿਵੇਕ ਮਸ਼ਰੂ
• ਥਲਾਈਵਾਸਲ ਵਿਜੈ ਸਵਰਨਲਤਾ ਦੇ ਪਤੀ ਵਜੋਂ

ਉਤਪਾਦਨ

ਫਿਲਮ ਦੌਰਾਨ ਗਾਉਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਬਾਨਾ ਆਜ਼ਮੀ ਨੂੰ ਰੰਜਨੀ ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ ਦੁਆਰਾ ਕਰਨਾਟਕ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੇ ਘਰ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਘਰ ਪੂਰਬੀ ਗੋਦਾਵਰੀ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਕੁੱਲਾ ਪਿੰਡ ਦੇ ਨੇਡ਼ੇ ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਜ਼ਿੰਮੀਂਦਾਰ ਦੇਸ਼ ਹਵੇਲੀ ਅਤੇ ਜਾਇਦਾਦ ਹੈ।

ਸਾਊਂਡਟ੍ਰੈਕ

ਟਰ. #	ਟਰੈਕ ਦਾ ਨਾਮ	ਕਲਾਕਾਰ (ਐੱਸ.
1	"ਮਹਾਗਣਾਪਟੀਮ"	ਬੰਬੇ ਜੈਸ਼੍ਰੀ
2	"ਥਏ ਯਸ਼ੋਦਾ"	ਸੁਧਾ ਰਘੁਨਾਥਨ ਰੰਜਨੀ ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨਨ
3	"ਮੈਥੇ"	ਸੁਧਾ ਰਘੁਨਾਥਨ ਕਲਿਆਣੀ ਮੈਨਨ
4	"ਪੀਬਾਰੇ ਰਾਮਾਰਸਮ"	ਕਲਿਆਣੀ ਮੈਨਨ
5	"ਸਮਾਜ ਵਰਗਮਨਾ"	ਗਾਇਤਰੀ
6	"ਤੋੜੀ ਅਲਾਪ"	ਕਲਿਆਣੀ ਮੈਨਨ
7	"ਉਸ ਦੇ ਵਾਇਲਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ"	ਗਾਇਤਰੀ
8	"ਸਿਟੀ ਇੰਟਰਲੂਡ"	ਯੰਤਰਿਕ
9	"ਅਲਾਪ ਜੈਮ"	ਨੰਦਿਨੀ ਸ਼੍ਰੀਕਰ
10	"ਕੌਫੀ ਸ਼ਾਪ ਮੋਂਟੇਜ"	ਸੁਨੀਤਾ ਸਾਰਥੀ
11	"ਚਾਰਮੀਨਾਰ"	ਵੀਨਾ ਰਾਜੇਸ਼ ਵੈਦਿਆ
12	"ਦ ਚੇਜ਼"	ਗਾਇਤਰੀ
13	"ਜਗਾਡੋ ਧਾਰਾ"	ਬੰਬੇ ਜੈਸ਼੍ਰੀ ਨੰਦਿਨੀ ਸ਼੍ਰੀਕਰ
14	"ਮਹਾਗਣਾਪਟੀਮ ਜੈਮ"	ਬੰਬੇ ਜੈਸ਼੍ਰੀ

ਰਿਸੈਪਸ਼ਨ

'ਦ ਹਿੰਦੂ' ਦੇ ਇੱਕ ਆਲੋਚਕ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ "ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪਾਤਰ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੈ।" ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ "ਮਾਰਨਿੰਗ ਰਾਗ", ਮਹੇਸ਼ ਦੱਤਾਨੀ, ਸਪਾਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। "^[2] Rediff.com ਦੇ ਇੱਕ ਆਲੋਚਕ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ "ਇਹ ਫਿਲਮ ਮਨੁੱਖੀ ਭਾਵਨਾ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭੱਜਣ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰ ਕਿਸੇ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।" ਮਾਰਨਿੰਗ ਰਾਗ ਵਿੱਚ ਟਕਰਾਅ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਗਡ਼ਬਡ਼ ਦੇ ਪਲ ਆਈਟਮ ਨੰਬਰਾਂ ਵਰਗੇ ਹਨ, ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਆਕਰਸ਼ਕ, ਪਰ ਬਾਕੀ ਫਿਲਮ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੱਖ ਹੋ ਗਏ ਹਨ।

ਹਵਾਲੇ

1. "Reviews : Movie Reviews". Telugucinema.com. Archived from the original on 19 November 2006. Retrieved 20 July 2022.
2. Mahesh, Chitra. "Morning Raga". The Hindu. Archived from the original on 6 December 2006.