ਫੈਜ਼-ਉਲ ਹਸਨ ਸ਼ਾਹ, ਜਿਸਨੂੰ ਕੁਝ ਲੋਕ ਖਤੀਬ ਉਲ ਇਸਲਾਮ ਵਜੋਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਇਸਲਾਮੀ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਦਵਾਨ, ਭਾਸ਼ਣਕਾਰ, ਕਵੀ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਸੀ।
ਉਹ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਜਮੀਅਤ ਉਲੇਮਾ-ਏ-ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਰਹੇ, ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਇਸਲਾਮੀ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਮਜਲਿਸ-ਏ-ਅਹਰਾਰ-ਉਲ-ਇਸਲਾਮ ਦਾ ਸੂਬਾਈ ਪ੍ਰਧਾਨ ਵੀ ਸੀ।[1]
1932 ਵਿੱਚ, ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਆਲੋ ਮਹਾਰਾਜ ਦਾ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਬਣ ਗਿਆ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ] ਉਸਨੇ ਸ਼ੁੱਕਰਵਾਰ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਲੋ ਮਹਾਰ ਦੀ ਮੰਡਲੀ ਨੂੰ ਸਿਖਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਭਾਸ਼ਣਕਾਰ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਤਹਿਰੀਕ-ਏ-ਤਹਫੁਜ਼-ਏ-ਖਤਮ-ਏ-ਨੁਬੂਵਤ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਸੰਸਥਾ ਹੈ ਜੋ ਨਬੀ ਦੀ ਅੰਤਮਤਾ ਦੇ ਇਸਲਾਮੀ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ।[ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ] ਉਸਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮਦੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। 20 ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਉਸਨੇ ਪੁਲਿਸ ਲਾਈਨ ਗੁਜਰਾਂਵਾਲਾ ਵਿਖੇ ਈਦ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਉਸਨੇ ਜਮੀਅਤ ਉਲਮਾ ਏ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਵਜੋਂ ਕਰਾਚੀ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਦੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।[2]