ਲੇਖਕ | ਐਲੇਨੋਰ ਕੋਰ |
---|---|
ਚਿੱਤਰਕਾਰ | ਰੋਨਾਲਡ ਹਿਮਲਰ |
ਦੇਸ਼ | ਕੈਨੇਡਾ |
ਭਾਸ਼ਾ | ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ |
ਵਿਸ਼ਾ | ਸਦਾਕੋ 1000 ਕਾਗ਼ਜ਼ੀ ਕੂੰਜਾਂ |
ਵਿਧਾ | ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਗ਼ੈਰ-ਗਲਪ ਸਾਹਿਤ |
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੀ ਮਿਤੀ | 1977 |
ਸਫ਼ੇ | 80 |
ਸਦਾਕੋ ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰ ਕਾਗ਼ਜ਼ੀ ਕੂੰਜਾਂ[1] ਇੱਕ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਨਾਵਲ ਹੈ ਜੋ ਕੈਨੇਡੀਅਨ-ਅਮਰੀਕੀ ਲੇਖਕ ਐਲੇਨੋਰ ਕੋਰ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ 1977 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਹੈ।
ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਹੈ।
ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਨਾਲ ਖੂਨ ਦਾ ਕੈਂਸਰ ਹੋਣ ਦੀ ਜਾਂਚ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਦਾਕੋ ਦੀ ਸਹੇਲੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਕਾਗਜ਼ੀ ਕੂੰਜਾਂ ਬਣਾਉਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੇਵੇ। ਉਸਨੂੰ ਜਾਪਾਨੀ ਦੰਤਕਥਾ ਤੋਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਮਿਲੀ ਸੀ ਕਿ ਜਿਸ ਕਿਸੇ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰ ਕਾਗਜ਼ੀ ਕੂੰਜਾਂ ਬਣਾ ਲਈਆਂ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਇੱਛਾ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇਗੀ।. ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਬਸ ਖੂਨ ਦਾ ਕੈਂਸਰ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣ ਅਤੇ ਜੀਉਣ ਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਦੌੜਾਕ ਟੀਮ ਵਿੱਚ ਜਾ ਸਕੇ ਜੋ ਉਸਦਾ ਸੁਪਨਾ ਸੀ। ਆਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਕੁੱਲ 644 ਕੂੰਜਾਂ ਹੀ ਬਣਾ ਕੇ ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੱਥੋਂ ਹਾਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ 25 ਅਕਤੂਬਰ 1955 ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮਰਨ ਵਕਤ ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸਦੇ ਸੰਗ ਸੀ। ਬਾਕੀ ਕੂੰਜਾਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਉਸਦੇ ਮਾਪੇ, ਸੰਗੀ-ਸਾਥੀ, ਅਧਿਆਪਕ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ ਕੂੰਜਾਂ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਦਫਨ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਸਕਣ।
ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸਦਾਕੋ "ਪੂਰੀਆਂ 1000 ਕੂੰਜਾਂ ਬਣਾ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਰ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦੋ ਦੋਸਤਾਂ ਨੇ ਬਾਕੀ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਕਰ ਕੇ, ਕੂੰਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਤਾਬੂਤ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸੀ।" ਉਸ ਦੇ ਜ਼ਿੰਦਾ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰ ਇਸ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਉਸ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਮਸਾਹਿਰੋ ਸਾਸਾਕੀ (ਜੋ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਬੋਲਦਾ ਹੈ) ਅਨੁਸਾਰ ਸਦਾਕੋ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ 644 ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੂੰਜਾਂ ਬਣਾ ਲਈਆਂ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਨੇ ਤਾਂ 1000 ਦੇ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 1400 ਕੂੰਜਾਂ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਈ। ਮਾਸ਼ਾਹਿਰੋ ਸਦਾਕੋ, ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਦਿ ਕੰਪਲੀਟ ਸਟੋਰੀ ਆਫ਼ ਸਦਾਕੋ ਸਾਸਾਕੀ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਦਿ ਕੰਪਲੀਟ ਸਟੋਰੀ ਆਫ਼ ਸਦਾਕੋ ਸਾਸਾਕੀ (ਉਸਦੇ ਭਰਾ) ਅਤੇ ਪੀਸ ਕ੍ਰੇਨ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਸੂ ਡਾਈਕੀਕੋ ਨੇ ਮਿਲ ਕੇ ਲਿਖੀ। ਸ੍ਰੀ ਸਾਸਾਕੀ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਸਦਾਕੋ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਕੂੰਜਾਂ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਥਾਨਾਂ ਤੇ ਦਾਨ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ: ਐਨਵਾਈਸੀ ਵਿੱਚ 9-11 ਯਾਦਗਾਰ ਵਿਖੇ, ਪਰਲ ਹਾਰਬਰ, ਹਵਾਈ ਵਿਖੇ 19 ਨਵੰਬਰ, 2015 ਨੂੰ; ਟਰੂਮੈਨ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਅਤੇ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿਖੇ 26 ਮਈ, 2016 ਨੂੰ, ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਦੇ. ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਜਾਪਾਨੀ-ਅਮਰੀਕੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਜਾਇਬ ਘਰ ਵਿਖੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ। ਯੂਐਸਐਸ ਐਰੀਜ਼ੋਨਾ ਕੂੰਜ ਦਾਨ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਟਰੂਮੈਨ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਦਾਨ ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਟਰੂਮੈਨ ਦੇ ਪੋਤੇ, ਸ਼੍ਰੀ ਕਲਿਫਟਨ ਟਰੂਮੈਨ ਡੈਨੀਅਲ ਨੇ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਜੋ ਹਨ.
ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸਦਾਕੋ ਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਅਤੇ ਸਹਿਪਾਠੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਦੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰੇ ਗਏ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਯਾਦਗਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਫੰਡ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਪੱਤਰਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ। 1958 ਵਿਚ, ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਸ਼ਾਂਤੀ ਯਾਦਗਾਰ ਵਿੱਚ ਸੁਨਹਿਰੀ ਕੂੰਜ ਫੜੀ ਸਦਾਕੋ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਤੋਂ ਪਰਦਾ ਹਟਾਇਆ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਗੇਨਬਾਕੂ ਗੁੰਬਦ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਪੀਸ ਪਾਰਕ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਬੁੱਤ ਦੇ ਪੈਰੀਂ ਇੱਕ ਤਖ਼ਤੀ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ: “ਇਹੀ ਸਾਡਾ ਹੋਕਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਸਾਡੀ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਹੈ। ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ।" ਜੀਵਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਇਸ ਕਾਫਿਲੇ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਦੇਸ਼ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਛੇ ਅਗਸਤ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਿਵਸ ਤੇ ਅਨੇਕਾਂ ਕੂੰਜਾਂ ਬਣਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਰ ਕੋਨੇ ਤੋਂ ਸਦਾਕੋ ਦੀ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਮਾਰਕ ਤੇ ਪਹੁੰਚਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਰ ਸਾਲ ਓਬਨ ਦਿਵਸ 'ਤੇ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੀਆਂ ਵਿਛੜੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਜਪਾਨ ਵਿੱਚ ਛੁੱਟੀ ਦਾ ਦਿਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਕੋਲ ਕਾਗ਼ਜ਼ੀ ਕੂੰਜਾਂ ਰੱਖ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਕਾਗ਼ਜ਼ੀ ਕੂੰਜਾਂ ਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਰਿਕਾਰਡ ਰੱਖਣ ਲਈ ਇੱਕ ਕਾਗ਼ਜ਼ੀ ਕੂੰਜ ਡਾਟਾਬੇਸ ਔਨਲਾਈਨ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਐਲੇਨੋਰ ਕੋਰ ਦੇ ਇਸ ਨਾਵਲਿਟ ਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ 'ਸਦਾਕੋ ਅਤੇ ਹਜ਼ਾਰ ਕਾਗ਼ਜ਼ੀ ਕੂੰਜਾਂ' ਸਿਰਲੇਖ ਨਾਲ ਤ੍ਰਿਪਤ ਭੱਟੀ ਨੇ ਕੀਤਾ ਹੈ।
<ref>
tag defined in <references>
has no name attribute.