Speyergau
| Dialegd: Schbaimarisch |
D'Schbaijagau ischä middlaldalischi Grafschafd im Heazochdum vunde Frong'ge gwesd. De Gau isch um Schbaija rum g'lesche, hodds ejemolisch Gbied Civitas Nemetum vum frijare Remische Raisch umfassd kabd, was haid de sied-eschdlische Deel vunde Pals isch, zwischm Rhoi unnem Pelsa Wald, awwa a nochn neadlische Deel vum Elsaß hodd dzukead kabd.[1]
Grafe vum Schbaijagau
[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]- De Weana V. (gesche 920 gschdoawe) Graf vum Nahegau, Schbaijagau un vum Woamsgau um 890/910, ausm Haus vunde Konradina.
- Konrad de Rood (X 955), Sohn vum Weana V., Graf vum Nahegau, Schbaijagau, Woamsgau un Niddagau, Graf in Frong'ge, Heazoch vun Lodringe.
- Oddo I. (gschdoawe 1004), de enzigschd Sohn vum Konrad dem Roode, Graf vum Nahegau, Schbaijagau, Woamsgau, Elsnsgau, Graischgau, Ensgau, Pfinsgau un Ufgau, Heazoch vun Keande.
- Konrad II. de Jingare (gesche 1003 gbore un gschdoawe 1039), de Eng'gl vum Oddo I., Graf vun Nahegau, Schbaijagau un Woamsgau, Heazoch vun Keande (1036–1039).
Londvegd vum Schbaijagau
[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]- Graf Friedrisch vun Loininge, 1205 bzaischd
- Graf Friedrisch III. vun Loininge, 1301 bzaischd
- Geoasch I. vun Geroldsegg, Graf vun Veldns, 1310/15 Londvogd vum Schbaijagau
- Otto V. von Oggseschdää, gschdoawe 1327, 1291/1302 Londvogd vunde Oadenau, 1315/27 Londvogd vum Elsass, 1318 Londvogd vum Schbaijagau
- Albreschd Humml vun Lischdebuasch, 1335 bzaischd
- Oddo VI. vun Oggseschdää, Londvogd vum Elsass un vum Schbaijagau, gschdoawe vor 1377
Bischa
[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]- Alfred Hilgard, Urkunden Zur Geschichte Der Stadt Speyer, Nabu Press, 2012, ISBN 978-1286735237
- Hermann Schreibmüller: Die Landvogtei im Speiergau, Kaiserslautern, 1905. Online-Ausgabe dilibri Rheinland-Pfalz
Vawais
[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]- ↑ Geschichte der Stadt Speyer, Vol. 1, 1982, Kohlhammer Verlag, Stuttgart, ISBN 3-17-007522-5