Armata K 18 w Muzeum w Belgradzie | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj |
armata polowa |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
149,1 mm |
Długość lufy |
8200 mm (L/55) |
Donośność |
24 825 m |
Prędkość pocz. pocisku |
865 m/s (pocisk o masie 43-43,5 kg) |
Masa |
12 460 kg (bojowa) |
Kąt ostrzału |
-2° do +45° (w pionie) |
Długość odrzutu |
1450-1510 mm |
Szybkostrzelność |
2 strz./min |
Prędkość marszowa |
24 km/h (50 km/h na kołach pneumatycznych) |
15 cm Kanone 18 – niemiecka ciężka armata polowa i działo artylerii nadbrzeżnej z okresu II wojny światowej. Działo zostało zaprojektowane w tym samym czasie co haubica 15 cm sFH 18 i obie te konstrukcje używały tego samego podwozia. Długolufowe działo oferowało znakomitą donośność, prawie 25 km, ale było bardzo ciężkie i nieporęczne do przewożenia, z powodu znacznej długości nie mogło być holowane w całości. Drugą wadą działa była niska szybkostrzelność wynosząca tylko 2 strzały na minutę.
Armata K.18 miała łoże kołowe, jednoogonowe. Zamek klinowy. Zasilanie amunicją składaną (3 ładunki). Trakcja motorowa, do transportu armata była rozkładana (osobno przewożono lufę, osobno łoże).
Większość K 18 zostało użytych w fortyfikacjach Wału Atlantyckiego.