39 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej (Ukraina)

39 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej „Dnipro-2”

Historia
Państwo	Ukraina
Nazwa wyróżniająca	Dnipro-2
Tradycje
Rodowód	39 Batalion Obrony Terytorialnej
Działania zbrojne
wojna w Donbasie
Organizacja
Dyslokacja	Czerkaśke, obwód dniepropetrowski
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota zmotoryzowana
Podległość	93 Charkowska Samodzielna Brygada Zmechanizowana
Multimedia w Wikimedia Commons

39 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej „Dnipro-2” – batalion Wojsk Lądowych Ukrainy, podporządkowany 93 Charkowskiej Samodzielnej Brygadzie Zmechanizowanej. Jako batalion obrony terytorialnej brał udział w konflikcie na wschodniej Ukrainie. Batalion stacjonuje w Czerkaśkem w obwodzie dniepropetrowskim^[1][2][3][4].

Działania bojowe

Dwie kompanie (strzelecka i ochrony) batalionu zostały rozlokowane 1 sierpnia 2014 r. w miejscowości Mnohopiłłja, pomiędzy Iłowajśkiem a Kutejnykowem, gdzie utworzono punkty kontrolne^[5]. 24 sierpnia dwa plutony Dnipro-2 zostały otoczone przez separatystów, którzy ostrzeliwali je z artylerii i moździerzy. Punkty kontrolne, na których stacjonowały plutony, zostały prawie doszczętnie zniszczone. Załoga jednego z nich została wzięta do niewoli. Do sił ukraińskich udało się przedostać tylko czterem żołnierzom. Na drugim punkcie (pod Mospynem) zginęło trzech żołnierzy batalionu^[6]. 25 sierpnia żołnierze Dnipro-2 zorganizowali zasadzkę, w którą wpaść miał pododdział rosyjskiej 8 Brygady Strzelców Zmotoryzowanych. Do niewoli wzięto rannego żołnierza rosyjskiego^[7]. 29 sierpnia rozpoczęto rozmowy z separatystami, których celem było utworzenie zielonego korytarza, którym okrążeni Ukraińcy mogliby wydostać się z kotła. Generał Rusłan Chomczak miał jednak wydać rozkaz, aby negocjacji zaprzestać i spróbować wydostać się siłą. Starcia krótkodystansowe przerodziły się wkrótce w dalekodystansowe działania czołgów i artylerii, w którym udział brały siły batalionu Gwardii Narodowej Donbas, 40 Batalionu Obrony Terytorialnej Krywbas oraz 39 Batalionu Obrony Terytorialnej. Na początku walk siły ukraińskie zgrupowały się w wiosce Czerwonosiłśke, gdzie dostały się pod ostrzał wrogiej artylerii. Dowódcy ukraińscy rozpoczęli ponowne negocjacje z przeciwnikiem. Na mocy porozumienia pozwolono na wycofanie sił ukraińskich za pośrednictwem Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, po ich wcześniejszym rozbrojeniu i uwolnieniu z niewoli jeńców separatystów^[8]. W czasie walk zginęło ośmiu żołnierzy batalionu, a kolejny zmarł we wrześniu podczas leczenia^[9].

Po tragedii pod Iłowajśkiem prokuratura wojskowa wszczęła śledztwo wobec wszystkich pododdziałów, które brały udział w bitwie, aby ustalić winnych klęski. Dowódcę Dnipro-2 tymczasowo odsunięto od dowodzenia^[10]. W połowie października media poinformowały, że żołnierze batalionu nie uznają nowo mianowanego dowódcy^[11].

W drugiej połowie września Doniecka Republika Ludowa uwolniła pozostałych żołnierzy batalionu, którzy dostali się do niewoli pod Iłowajśkiem. Twierdzili oni, że nie byli bici, ale byli deprecjonowani^[12].

Po odpoczynku w ramach rotacji i dozbrojeniu, w listopadzie batalion wzmocnił ugrupowanie Sił Zbrojnych Ukrainy pod Ługańskiem. Żołnierzy rozlokowano na punktach kontrolnych wkoło Siewierodoniecka^[13]. 9 listopada, podczas wykonywania zadania bojowego, zginął żołnierz batalionu^[14].

10 grudnia na jednym z punktów kontrolnych Dnipro-2 zjawili się rzekomi pracownicy ługańskich zakładów energetycznych, którzy poprosili żołnierzy o pomoc w naprawie pobliskich linii energetycznych. Żołnierze, nie sprawdziwszy uprzednio ich dokumentów, udali się we wskazanym kierunku. Po drodze ich pojazd trafił na zasadzkę separatystów i został ostrzelany w pobliżu wsi Kriakiwka. Dwóch żołnierzy zginęło, a jeden odniósł rany^[15]. Dzień później od ran zmarł jeszcze jeden żołnierz.

8 lutego 2015 r., podczas wykonywania zadania bojowego pod Swatowem, zginął jeszcze jeden żołnierz^[16].

Przypisy

1. Окремі мотопіхотні батальйони (раніше батальйони територіальної оборони) [online], www.ukrmilitary.com [dostęp 2017-11-19] .
2. Сухопутні війська [online], www.ukrmilitary.com [dostęp 2017-11-19] .
3. a, Батальйони територіальної оборони Збройних Сил України [СПИСОК] | OGO.UA - Рівненський інформаційний портал [online], ogo.ua [dostęp 2017-11-19] .
4. Складено список батальйонів, що беруть участь у війні на Сході: інфографіка [online], 4vlada.com [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-01] .
5. Журналісти разом з військовими потрапили в оточення під Іловайськом - джерело [online], Українська правда [dostęp 2017-11-19] .
6. Стрілецька рота 39-го батальйону потрапила в "котел" - потрібна підмога, „LB.ua” [dostęp 2017-11-19] .
7. Подвиг і трагедія Іловайська, „DT.ua” [dostęp 2017-11-19] .
8. Выжившие под Иловайском встретились в Днепропетровске. 34 телеканал 2014-09-04. [dostęp 2017-11-19].
9. Книга пам'яті загиблих [online], memorybook.org.ua [dostęp 2017-11-19] .
10. Вернуться с третьей мировой… | Данкор онлайн | Новости, события города Сумы и Сумского региона. Обзоры, мероприятия, афиша, объявленния, блоги [online], www.dancor.sumy.ua [dostęp 2017-11-19] .
11. 39-й батальон территориальный обороны бунтует против нового комбата, „Каменское Новости Днепродзержинск газета Событие”, 10 października 2014 [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-15]  (ros.).
12. У Дніпропетровську зустріли українських солдатів, визволених з полону [online], Радіо Свобода [dostęp 2017-11-19] .
13. Українські війська закріплюються на Луганщині, „5 канал” [dostęp 2017-11-19]  (ukr.).
14. Книга пам'яті загиблих [online], memorybook.org.ua [dostęp 2017-11-19] .
15. Книга пам'яті загиблих [online], memorybook.org.ua [dostęp 2017-11-19] .
16. Книга пам'яті загиблих [online], memorybook.org.ua [dostęp 2017-11-19] .