4 Flota Powietrzna Luftwaffe

4 Flota Powietrzna
Luftflotte 4
ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

marzec 1939

Rozformowanie

kwiecień 1945 (przeformowanie)

Dowódcy
Pierwszy

Alexander Löhr

Ostatni

Otto Dessloch

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Luftwaffe

Rodzaj wojsk

wojska lotnicze

Skład

patrz tekst

4 Flota Powietrzna (niem. Luftflotte 4) – związek operacyjny lotnictwa III Rzeszy z okresu II wojny światowej, uczestniczył m.in. w agresji na Polskę.

4 Flota Powietrzna utworzona została w sierpniu 1938 roku jako Dowództwo Luftwaffe w Austrii. Od marca 1939 roku pod właściwą nazwą. Uczestniczyła kolejno w agresji na Polskę (1939)[1], walkach nad III Rzeszą (1940), agresji na państwa bałkańskie i Związek Radziecki (1941), walkach nad Rumunią i Węgrami (1944) oraz walkach nad Austrią i Węgrami (1945). W kwietniu 1945 przemianowana na IV Dowództwo Luftwaffe.

Dowódcy 4 Floty Powietrznej

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Ważniejsze podległe oddziały:

  • Dowództwo Luftwaffe Don (1942–1943)
  • Dowództwo Luftwaffe Kaukaz (1942–1943)
  • I Korpus Lotniczy
  • II Korpus Lotniczy (1944–1945)
  • IV Korpus Lotniczy (1941–1943)
  • V Korpus Lotniczy (1941)
  • VIII Korpus Lotniczy
  • XI Korpus Lotniczy (1941)
  • Królewski Lotniczy Korpus Rumuński (1942–1944)
  • 2 Dywizja Lotnicza (1939)
  • 17 Dywizja Lotnicza
  • 102 Węgierska Dywizja Lotnicza
  • 15 Dywizja Polowa Luftwaffe (1942)
  • I Korpus Artylerii Przeciwlotniczej (1941–1944)
  • II Korpus Artylerii Przeciwlotniczej (1941)
  • V Korpus Artylerii Przeciwlotniczej (1944–1945)
  • 5 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej (1942–1944)
  • 9 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej
  • 10 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej (1941–1942)
  • 15 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej (1944)
  • VI Brygada Artylerii Przeciwlotniczej (1942)
  • 4 pułk łączności Luftwaffe
  • 14 pułk łączności Luftwaffe
  • 24 pułk łączności Luftwaffe
  • ponadto miejscowe dowództwa poszczególnych rodzajów sił powietrznych, misje wojskowe w Rumunii, Bułgarii etc.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Krzemiński 1983 ↓, s. 33.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Czesław Krzemiński: Wojna powietrzna Europie w 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1983. ISBN 83-11-06862-3.