Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
Gwiazdozbiór | |||||
---|---|---|---|---|---|
Rektascensja |
18h 16m 13,25s[1] | ||||
Deklinacja |
+49° 52′ 04,9″[1] | ||||
Wielkość obserwowana | |||||
Charakterystyka fizyczna | |||||
Typ widmowy |
M4,5[1] | ||||
Alternatywne oznaczenia | |||||
|
AM Herculis – gwiazda zmienna będąca układem podwójnym zawierającym czerwonego karła i białego karła położona w Gwiazdozbiorze Herkulesa.
AM Herculis wraz z gwiazdą AN Ursae Majoris (AN UMa) stanowi prototyp klasy kataklizmicznych układów podwójnych z silnym polem magnetycznym zwanych polarami. Materia spływa z czerwonego karła na białego, jednak magnetosfera tego ostatniego stanowi barierę dla dysku akrecyjnego, który nie może uformować się w jej obrębie. Materia spływa w kolumnach akrecyjnych w okolicach biegunów magnetycznych wzdłuż linii sił pola magnetycznego.
Indukcja magnetyczna w gwiazdach typu AM Herculis może osiągać wartości rzędu 10-80 milionów gausów. Jej wielkość szacowana jest na podstawie obserwacji polaryzacji promieniowania optycznego[2]. Rekordzistką jest gwiazda AN UMa, której pole magnetyczne ma wartość ponad 230 milionów gausów[3]. Gwiazdy typu AM Her nazywane są polarami.
Gaz opadający na powierzchnię karła świeci w zakresie rentgenowskim. Część tego promieniowania może oświetlać następnie dysk akrecyjny, gdzie ulega reprocesowaniu i wnosi dodatkowy wkład do jego jasności optycznej[4].