Aaadonta angaurana

	Aaadonta angaurana
	Solem, 1976
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	płucodyszne
Rząd	trzonkooczne
Rodzina	Endodontidae
Rodzaj	Aaadonta
Gatunek	Aaadonta angaurana
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; krytycznie zagrożony
	Systematyka w Wikispecies

Aaadonta angaurana – gatunek ślimaka trzonkoocznego z rodziny Endodontidae. Endemit wyspy Angaur należącej do Palau. Klasyfikowany jako krytycznie zagrożony wyginięciem, a przypuszczalnie już wymarły.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1976 roku przez Alana Solema na podstawie blisko 130 okazów zebranych w okolicy stacji badawczej 175 na należącej do Palau wyspie Angaur. Holotyp pozyskała dwójka japońskich badaczy w kwietniu 1936 roku. Epitet gatunkowy wywodzi się od nazwy wyspy, będącej lokalizacją typową^[2].

Morfologia

Muszla tego ślimaka osiąga od 3,58 do 4,21 mm średnicy i od 1,82 do 2,19 wysokości; stosunek wysokości do średnicy wynosi od 0,471 do 0,565. Na muszlę składa się od 5⅛ do 6⅛ skrętów. Szczyt muszli i skrętka są równomiernie wyniesione i od góry zaokrąglone, dość niskie. Szeroko otwarty dołek osiowy ma kształt litery U. Stosunek średnicy muszli do średnicy dołka wynosi od 3,83 do 4,7. Główne elementy rzeźby radialnej w części szczytowej i podszczytowej są zanikłe. Rzeźba skrętów postnuklearnych jest typowa dla rodzaju, złożona z delikatnie zaznaczonych żeberek radialnych i bocznych perełkowań ułożonych w spiralne rządki, będące przedłużeniem spiral wierzchołkowych. Szwy są płytkie. Bruzda nadperyferyjna jest dobrze zaznaczona, natomiast podperyferyjna słabo widoczna. Peryferia muszli wydłużone są w dziobiasty kil. Nachylone pod kątem 15° do osi muszli ujście ma kształt niemal prostokątne, mocno ściśnięty bocznie poniżej peryferiów. Wycofana daleko w głąb ujścia przegroda wrzecionowa ma postać niskiej, ostrej listewki. Występują trzy przegrody parietalne i cztery przegrody palatalne (górna leży powyżej peryferiów i jest bardzo niska), wszystkie z perełkowaniami w częściach tylnych^[2].

Ekologia i zagrożenie

Ślimak ten zamieszkiwał nizinne wilgotne lasy równikowe. Występował endemicznie na wyspie Anagur w archipelagu Karolinów, na obszarze nie większym niż 8 km². Ostatni raz obserwowany był w 1936 roku, kiedy to zebrano wszystkie znane nauce okazy. Od tego czasu środowisko wyspy uległo silnym zmianom, w tym wylesieniu. Misji z 2005 roku nie udało się potwierdzić występowania ślimaka, stąd prawdopodobnie jest to już gatunek wymarły. Czerwona księga gatunków zagrożonych IUCN umieściła go w 2012 roku w kategorii gatunków krytycznie zagrożonych^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b R.J.R.J. Rundell R.J.R.J., Aaadonta angaurana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-10-26] (ang.).
↑ ^a ^b Alan Solem: Endodontoid land snails from Pacific islands (Mollusca: Pulmonata: Sigmurethra). Part I. Family Endodontidae. Barbara K. Solem. Chicago: Field Museum of Natural History, 1976, s. 467-485.

[iucn-1] R.J.R.J. Rundell R.J.R.J., Aaadonta angaurana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-10-26] (ang.).

[Solem-2] Alan Solem: Endodontoid land snails from Pacific islands (Mollusca: Pulmonata: Sigmurethra). Part I. Family Endodontidae. Barbara K. Solem. Chicago: Field Museum of Natural History, 1976, s. 467-485.

[1]

[2]