Abhjasa – w filozofii jogi termin oznaczający praktykę jogi lub ćwiczenie jogiczne[1] (w szerokim tego słowa znaczeniu).
W Jogasutrach Patańdźalego (I.12-I.16) termin ten rozważany jest wspólnie z terminem wajragja (dewanagari वैराग्य, trl. vairāgya). Według Patańdźaliego abhjasa wraz z wajragją „zatrzymują poruszenia umysłu”[2]. Sama abhjasa jest zdefiniowana jako „nieprzerwany wysiłek do osiągnięcia stanu spokoju umysłu”[3], przy czym sutra zastrzega, że abhjasa daje efekty, gdy „jest kontynuowana nieprzerwanie przez dłuższy czas”[4].
Śri Anirwan definiuje abhjasę, jako dążenie do stanu, w którym osiągnięte zostaje stałe uciszenie świadomości.[5]