Abraham Szlonski (1936) | |
Data urodzenia |
6 marca 1900 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 maja 1973 |
Narodowość |
żydowska |
Język |
hebrajski |
Dziedzina sztuki |
literatura |
Odznaczenia | |
Abraham Szlonski, także Avraham Shlonsky (ur. 6 marca 1900, zm. 18 maja 1973 w Tel Awiwie) – żydowski poeta, publicysta i tłumacz.
Urodził się 6 marca 1900 roku w obwodzie połtawskim[1], w chasydzkiej rodzinie[2]. W 1913 roku wyjechał do szkoły w Jafie, jednak okres I wojny światowej spędził na terenie Rosji[3]. Na początku lat 20. XX wieku wyjechał do Palestyny[1], gdzie z początku utrzymywał się z pracy przy robotach drogowych i w polu[3]. Na miejscu brał udział w życiu literackim, m.in. redagując czasopisma prezentujące awangardę literatury hebrajskiej[1]. Tworzył poezję, eseje i tłumaczenia, szybko stając się naczelnym głosem lewicowych literatów Tel Awiwu lat 30. i 40.[3] Występował przeciwko tradycji Chajima Nachmana Bialika[3], zapoczątkowując nurt symbolizmu w literaturze hebrajskiej[1]. Jego poezję charakteryzuje wykorzystanie kolokwialnego języka i neologizmów[3]. Znaczna część jego poezji porusza tematy odrzucenia przez żydowskich imigrantów zachodnich wartości oraz powstawania państwa Izrael[1]. Do jego tomików poetyckich należą Dewaj (1924), Szirej hamapolet we-hapijus (1938), Al milet (1957)[2]. Tłumaczył na hebrajski twórczość m.in. Bertolta Brechta, Nikołaja Gogola, Aleksandra Puszkina i Williama Shakespeareʼa[1], poszerzając zasób słów współczesnego języka hebrajskiego[2]. Tworzył także poezję dla dzieci[3]. Zmarł 18 maja 1973 roku w Tel Awiwie[1].