Acanthoscurria chacoana[1] | |
Brèthes, 1909 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
A. chacoana |
Acanthoscurria chacoana – gatunek pająka z rodzaju Acanthoscurria, z rodziny ptasznikowatych, zamieszkującego Amerykę Południową.
Gatunek ten opisał po raz pierwszy Juan Brèthes w 1909 roku i umieścił w rodzaju Acanthoscurria[2].
A. chacoana zamieszkuje Brazylię, Boliwię, Paragwaj i Argentynę. Żyje w gęstych tropikalnych lasach[2][3].
Samice dorastają do 9 cm długości ciała, samce są nieco mniejsze[3].
Dorosłe ptaszniki są całe czarne, karapaks mają jasno obrzeżony, a opistosomę owłosioną czerwonymi włoskami. Na odnóżach są białe poziome pasy. Młode są różowe z ciemną plamką na opistosomie, która w miarę wzrostu pająka zanika[3].
Samice dożywają około 15 lat, samce ok. 3-4 lat[3].
Ptasznik ten prowadzi głównie nocny tryb życia. Nie jest to gatunek agresywny, w obronie wyczesuje włoski parzące. Niektóre osobniki bywają jednak bardziej agresywne. Jad gatunku nie zagraża poważnie człowiekowi, z wyjątkiem osób uczulonych na niego[3].
Gatunek ten jest polecany średnio zaawansowanym hodowcom.
Młodego ptasznika można trzymać w kliszówce bądź pojemniku na mocz. Dorosły wymaga terrarium o wymiarach 20x30x20 cm (dł./szer./wys.). Jako podłoże używa się włókno kokosowe lub torf, warstwa podłoża powinna mieć grubość ok. 5 cm. W terrarium warto umieścić miseczkę z wodą, a także skorupę orzecha kokosowego lub kawałek kory, by pająk miał kryjówkę[3].
Ptasznik ten powinien być hodowany w temperaturze między 26°C–29°C i wilgotności na poziomie wysokim (ok. 75%). Wilgotność można utrzymywać poprzez regularne nawadnianie pojemnika bądź terrarium[3].
Dorosły pająk powinien być karmiony dwa-trzy razy w tygodniu owadami (np. świerszczami, pasikonikami, karaczanami i szarańczą). Młodego pająka można karmić larwami mącznika i larwami much[3].