Achi
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia |
2005 |
| Ideologia polityczna |
osiedla żydowskie, sprzeciw wobec państwa palestyńskiego |
| Obecni posłowie |
1/120
|
Achi (hebr. אח''י, akronim od ארץ, חברה, יהדות, Erec, Chewra, Jahadut, czyli Ziemia, Społeczeństwo, Judaizm) – izraelska prawicowa partia narodowo-religijna założona w 2005 roku pod nazwą Odnowiony Syjonizm Narodowo-Religijny (ang. Renewed National Religious Zionism, hebr. ציונות לאומית דתית מתחדשת, Cijonut Leumit Datit Mitchadeszet) przez Efrajima „Efiego” Ejtama i rabina Jicchaka Lewiego po secesji z Narodowej Partii Religijnej (Mafdal), która była w rządzie Ariela Szarona podczas wycofania ze Strefy Gazy i Północnej Samarii.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 2004 roku na tle zaproponowanego przez Szarona wycofania osadników i wojska ze Strefy Gazy doszło w Mafdalu do konfliktów, czy partia powinna jak najszybciej opuścić koalicję rządzącą, czy też do samego końca walczyć o wstrzymanie planu lub przeprowadzenie referendum narodowego, które byłoby wiążące dla całego rządu. Do pierwszej grupy należał ówczesny lider Mafdalu – Ejtam, który reprezentował polityków uznających wpływ środowisk rabinicznych na decyzje polityczne. Ejtam uznał, za opinią rabina Awrahama Szapiry, że ewakuacja osadników jest sprzeczna z judaizmem i interesem Izraela, a dłuższe pozostawanie w rządzie Szarona będzie „współudziałem w zbrodni”[1]. Doszło do personalnego sporu z Zewulunem Orlewem, który przewodził drugiej grupie, chcącej doprowadzić do kompromisu z Szaronem. Na centralnym zebraniu Mafdalu doszło do głosowania, którą drogę należy objąć. Zwyciężyła frakcja Orlewa, a Ejtam z Lewim 23 stycznia 2005 roku postanowili opuścić Narodową Partię Religijną tworząc Odnowiony Syjonizm Narodowo-Religijny[2].
Przed wyborami w 2006 roku Odnowiony Syjonizm Narodowo-Religijny startował ze wspólnej listy Unii Narodowej i Mafdalu. Unia oraz Mafdal postanowiły połączyć swoje siły ze względu na rozbicie środowiska narodowo-religijnego wokół wycofania z Gazy, co mogło wpłynąć na niskie rezultaty wyborcze[3][4]. W 2008 roku partia zmieniła nazwę na Achi[5]. W tym samym roku doszło do rozpadu frakcji Unia Narodowa-Mafdal, ponieważ w Narodowej Partii Religijnej uznano, że należy rozwiązać partię i utworzyć nową, wolną od podziałów wewnętrznych[6]. W wyniku tego Achi stała się samodzielną frakcją w Knesecie z dwoma posłami: Ejtamem i Lewim[7].
W 2008 roku Ejtam podjął rozmowy w celu utworzenia wspólnej listy Achi i Likudu do wyborów w 2009 roku. Ejtam miał zapewnić dodatkowe głosy, a także 12 milionów szekli, które były udziałami Ejtama w ramach Unii Narodowej[8]. W ostatecznym rezultacie wyborczym Likud otrzymał 27 mandatów i żaden z członków Achi nie dostał się do Knesetu[9].
Przed wyborami w kwietniu 2019 roku Likud osiągnął porozumienie z Żydowskim Domem, które zobowiązywało Żydowski Dom do koalicji wyborczej z Żydowską Siłą, a w zamian Likud zapewnił miejsce na liście Eliemu Ben-Dahanowi[10]. Po wyborach Ben-Dahan odłączył się od Likudu i stał się jedynym przedstawicielem Achi w Knesecie[11].
Do wyborów we wrześniu w 2019 roku Ben-Dahan startować będzie z koalicyjnej listy Jamina[12].
Posłowie
[edytuj | edytuj kod]| Kneset | Posłowie | Uwagi |
|---|---|---|
| 16. Kneset[13] | Efi Ejtam, Jicchak Lewi | Po odłączeniu się od Narodowej Partii Religijnej |
| 17. Kneset[7] | Efi Ejtam, Jicchak Lewi | Po rozpadzie wspólnej frakcji Unia Narodowa-Mafdal na Mafdal, Achi i Unię Narodową[7] |
| 21. Kneset[7] | Eli Ben-Dahan | Poseł Ben-Dahan odłączył się od Likudu 2 czerwca 2019 roku[11] |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Etta Bick, A Clash of Authority: Lay Leaders and Rabbis in the National Religious Party, „Israel Affairs”, 13 (2), 2007, s. 409-410.
- ↑ Etta Bick, A Clash of Authority: Lay Leaders and Rabbis in the National Religious Party, „Israel Affairs”, 13 (2), 2007, s. 410, 412.
- ↑ Etta Bick, A Clash of Authority: Lay Leaders and Rabbis in the National Religious Party, „Israel Affairs”, 13 (2), 2007, s. 414.
- ↑ Gil Stern, Stern Hoffman, New Party Starts 'Anglo' Regitsration Drive, „The Jerusalem Post”, 9 lutego 2008 [dostęp 2019-08-25].
- ↑ Matthew Wagner, Turmoil in Religious Zionism, „The Jerusalem Post”, 10 czerwca 2008 [dostęp 2019-08-25].
- ↑ Matthew Wagner, As Nrp Folds to Create United Front, Signs of Dissent Emerge, „The Jerusalem Post”, 19 listopada 2008 [dostęp 2019-08-25].
- ↑ a b c d Kneset, Achi – Land, Society, Judaism [online] [dostęp 2019-08-25].
- ↑ Hillel Fendel, Eitam Makes Deal With Likud, „Aruc Szewa”, 24 grudnia 2008 [dostęp 2019-08-25].
- ↑ המרכז הישראלי לדמוקרטיה, מפלגת ליכוד [online] [dostęp 2019-08-25].
- ↑ Elections Committee clears Jewish Home MK’s run on Likud ticket, „The Times of Israel”, 5 marca 2019 [dostęp 2019-08-25].
- ↑ a b Kneset, Mergers and Splits Among Parliamentary Groups [online] [dostęp 2019-08-25].
- ↑ ועדת הבחירות המרכזית לכנסת, ימינה בראשות איילת שקד הבית היהודי – האיחוד הלאומי – הימין החדש [online] [dostęp 2019-08-25].
- ↑ Kneset, Renewed National Religious Zionism [online] [dostęp 2019-08-25].
