![]() | |
![]() | |
Autor | Adempiere Community |
---|---|
Pierwsze wydanie | 9 września 2006 |
Aktualna wersja stabilna | 3.7.0-LTS |
Język programowania | Java |
Platforma sprzętowa | JBoss, GlassFish |
Rodzaj | ERP, CRM, SCM |
Licencja | GPLv2 |
Strona internetowa |
ADempiere – pakiet oprogramowania typu Enterprise Resource Planning (ERP) udostępniony na licencji otwartego oprogramowania. Słowo „adempiere” oznacza po włosku „spełniać” albo „realizować”.
Oprogramowanie podlega licencji GPLv2[1].
Project ADempiere powstał we wrześniu 2006 roku. Konflikt pomiędzy społecznościa tworzącą oprogramowanie Compiere a ich komercyjnym sponsorem doprowadził do utworzenia ADempiere jako Podział projektu informatycznego na bazie Compiere[2].
W ciągu kilku tygodni od podziału ADempiere znalazł się wśród pięciu najpopularniejszych projektów w rankingu SourceForge i od tamtej pory pozostał już w gronie projektów znajdujących się na szczycie listy[3]. Tak wysoka pozycja jest odzwierciedleniem zarówno wielkości społeczności twórców jak również wpływem jaki ADempiere wywiera na rynek oprogramowania ERP.
Celem projektu jest powstanie otwartego rozwiązania biznesowego tworzonego i wspieranego przez wspólnotę pasjonatów[4]. Społeczność ADempiere kieruje się otwartym modelem oprogramowania Bazaar opisanym w artykule Erica Raymonda The Cathedral and the Bazaar.
ADempiere znajduje zastosowanie w następujących obszarach działalności przedsiębiorstw:
Wszyscy członkowie społeczności mają prawo wypowiedzi na forach dyskusyjnych. Ze względów praktycznych projekt jest zarządzany przez radę członków, którzy aktywnie tworzą kod źródłowy[5]. Rada wybiera ze swego grona lidera, który pełni rolę project managera. Rada realizuje następujące cele:
ADempiere rozwijane jest na bazie technologii Java EE, ze szczególnym wykorzystaniem serwera aplikacji JBOSS. Na chwilę obecną wspierane są systemy bazodanowe Oracle i PostgreSQL[6]. Aktualnie trwa implementacja wsparcia dla MySQL.
ADempiere odziedziczyło słownik danych po projekcie Compiere[7]. Architektura ta rozszerza pojęcie słownika danych na całą aplikację. Dzięki temu obiekty w aplikacji, jak np. tabele, reguły weryfikacji ich zawartości jak również wygląd i struktura graficznego interfejsu użytkownika mogą być kontrolowane bezpośrednio z aplikacji. W praktyce oznacza to zazwyczaj, że dopasowanie aplikacji do indywidualnych potrzeb nie wymaga kodowania. Dzięki temu możliwe jest bardzo szybkie wdrożnie pod kątem konkretnych potrzeb biznesowych[8].