Adolf Sandberger, ok. 1934 | |
Imię i nazwisko |
Adolf Wilhelm August Sandberger |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Adolf Wilhelm August Sandberger[1] (ur. 19 grudnia 1864 w Würzburgu, zm. 14 stycznia 1943 w Monachium[1][2][3][4]) – niemiecki muzykolog.
W latach 1881–1887 studiował kompozycję w Würzburgu u Maxa Meyera-Olberslebena i w Monachium u Josefa Rheinbergera, a w latach 1883–1887 również muzykologię w Monachium i Berlinie u Philippa Spitty[2]. W 1887 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Würzburgu na podstawie pracy Peter Cornelius (wyd. Lipsk 1887)[3]. W latach 1887–1889 odbył podróż do Włoch, Austrii, Francji i Włoch[2]. Od 1889 do 1894 roku był kustoszem w dziale muzycznym Königliche Hof- und Staatsbibliothek w Monachium[2]. W 1894 roku habilitował się na Uniwersytecie Monachijskim na podstawie pracy Beiträge zur Geschichte der bayerischen Hofkapelle unter Orlando di Lasso (tomy 1 i 3 wyd. Lipsk 1894–1895, tom 2 nieopublikowany)[3]. W latach 1900–1904 był profesorem nadzwyczajnym, a 1904–1930 profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Monachijskiego[2][3]. Był redaktorem „Denkmaler der Tonkunst in Bayern” (1900–1931) i „Neues Baeethoven-Jahrbuch” (1924–1942)[1][3]. Od 1912 roku był członkiem Bawarskiej Akademii Nauk[1].
Opublikował m.in. prace Emmanuel Chabriers Gwendoline (Monachium 1898), Über zwei ehedem Wolfgang Mozart zugeschriebene Messen (Monachium 1907) i Ausgewählte Aufsätze zur Musikgeschichte (Monachium 1921–1924)[3]. Zajmował się badaniami nad życiem i twórczością Orlanda di Lasso[2], w latach 1894–1927 przygotował dla wydawnictwa Breitkopf & Härtel kompletną edycję jego dzieł[3]. Prowadził także studia nad twórczością kompozytorów związanych z ośrodkiem monachijskim na przełomie XVII i XVIII wieku oraz klasykami wiedeńskimi, w tym kwestią autentyczności utworów Josepha Haydna[2].
Zajmował się również kompozycją, napisał 2 opery (Ludwig der Springer wyst. Monachium 1894 i Der Tod des Kaisers wyst. Monachium 1935[4]), utwory chóralne, pieśni, utwory kameralne[3].