Aegypius

Aegypius[1]
Savigny, 1809[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sęp kasztanowaty (A. monachus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

jastrzębie

Plemię

Gypini

Rodzaj

Aegypius

Typ nomenklatoryczny

Vultur niger J.F. Gmelin, 1789 (= Vultur monachus Linnaeus, 1766)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Aegypiusrodzaj ptaków z podrodziny jastrzębi (Accipitrinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące od południowej Europy do centralnej Azji, Pakistanu i północno-zachodnich Indii (zasięg tylko dla gatunku występującego współcześnie)[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 100–120 cm, rozpiętość skrzydeł 250–295 cm; masa ciała samic 7,5–12,5 kg, samców 7–11,5 kg[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Aegypius (Oegypius, Oegipius): gr. αιγυπιος aigupios „sęp”; na podstawie Aιγυπιος Homera, Hezjoda, Sofoklesa, Arystotelesa i innych starożytnych greckich autorów. Nazwa ta była stosowana do różnych gatunków, które odwiedzały pobojowiska po walce, by żywić się ciałami wojowników i ich rumaków poległych w walce[7].
  • Polypteryx: gr. πολυς polus „wielki, szeroki”; πτερυξ pterux, πτερυγος pterugos „skrzydło”[8]. Gatunek typowy: Polypteryx cupido Hodgson, 1844 (= Vultur monachus Linnaeus, 1766).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należy jeden współcześnie żyjący gatunek[9]:

oraz dwa gatunki wymarłe[10]:

  1. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Aegypius Savigny, 1809.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Aegypius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. M.J.C. Savigny: Description de l’Égypte, ou, Recueil des observations et des recherches qui ont été faites en Égypte pendant l’expédition de l’armée française. T. 1: Histoire naturelle. Paris: Imprimerie impériale, 1809, s. 68, 73. (fr.).
  3. R.P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levraul, 1831, s. 21. (fr.).
  4. R.-P. Lesson. Index Ornithologique. „L’Écho du monde savant et l’Hermès”. 9, s. kol. 1038, 1842. (fr.). 
  5. B.H. Hodgson: Catalogue of Nipalese Birds, collected between 1824 and 1844. W: J.E. Gray: The zoological miscellany: to be continued occasionally. Cz. 3. London: Treuttel, Wurtz, 1844, s. 81. (ang.).
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.accipi1.01. [dostęp 2020-05-30]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. Aegypius, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  8. Polypteryx, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gypini Blyth, 1851 (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-29].
  10. Z. Zhang, Y. Huang, H.F. James, Lianhai Hou. Two Old World vultures from the middle Pleistocene of northeastern China and their implications for interspecific competition and biogeography of Aegypiinae. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 32 (1), s. 117–124, 2012. DOI: 10.1080/02724634.2012.624146. (ang.).