Agama himalajska
| Paralaudakia himalayana | |||
| (Steindachner, 1867) | |||
 samiec | |||
 samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
agama himalajska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
 | |||
Agama himalajska (Paralaudakia himalayana) – gatunek gada z rodziny agamowatych (Agamidae).
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten opisany został w 1867 roku przez Franza Steindachnera jako Stellio himalayanus. M.A. Smith w 1935 roku umieścił go w rodzaju Agama, a J. R. Macey i współpracownicy przenieśli go w 2000 roku do rodzaju Laudakia. W 2012 roku umieszczony został w rodzaju Paralaudakia przez K.J. Baiga i innych[2].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Himalaje od Tadżykistanu po Tybet.
Występuje w górach do wysokości ponad 4000 m n.p.m. Żyje wśród skał i osuwisk. Zimuje w szczelinach skalnych.
Cechy morfologiczne
[edytuj | edytuj kod]Osiąga do 24 cm długości. Głowa, tułów oraz nasada ogona silnie spłaszczone. Łuski na grzbiecie płaskie lub słabo wypukłe, 5- lub 6-kątne. Łuski na tylnych nogach i ogonie zakończone niewielkimi kolcami; te na ogonie układają się w regularne pierścienie.
Grzbiet oliwkowy lub szarozielony, na bokach tułowia jasne plamki układające się w podłużne rzędy. U samców głowa może być jasnożółta, a boki szyi pomarańczowe.
Odżywianie
[edytuj | edytuj kod]Żywi się stawonogami oraz częściami roślin, w tym liśćmi, kwiatami, owocami i nasionami.
Rozród
[edytuj | edytuj kod]Samica składa w lipcu lub sierpniu 6 jaj o długości 19–22 mm.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Paralaudakia himalayana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Peter Uetz, Jakob Hallermann: Paralaudakia himalayana. [w:] The Reptile Database [on-line]. [dostęp 2015-10-17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Włodzimierz Juszczyk Mały Słownik Zoologiczny, Wiedza Powszechna Warszawa 1986