Agi Miszol

Agi Miszol
‏אגי משעול‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 października 1947
Cehu Silvaniei

Narodowość

żydowska

Język

hebrajski

Alma Mater

Uniwersytet Ben Guriona, Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie

Dziedzina sztuki

poezja

Nagrody

Nagroda Poetycka im. Jehudy Amichaja
Premio LericiPea
Newman Prize
Nagroda im. Herberta

Multimedia w Wikimedia Commons

Agi Miszol (hebr. ‏אגי משעול‎, ur. 20 października 1947 w Cehu Silvaniei[1]) – izraelska poetka, uważana za jedną z najpopularniejszych poetów izraelskich[2]. Zdobywczyni wielu nagród, w tym włoskiej LericiPea, nagrody imienia Jehudy Amichaja oraz Nagrody im. Zbigniewa Herberta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 20 października 1947 roku w Cehu Silvaniei (Transylwania) jako Agnes Fried[3]. Jej rodzice byli węgierskimi Żydami ocalałymi z Holocaustu. W wieku 4 lat razem z rodzicami wyemigrowała do Izraela. Zamieszkali w Gederze, gdzie jej rodzice mieli warsztat rowerowy. W domu rozmowy toczyły się po węgiersku. Została powołana do armii, pełniła służbę w ośrodku jądrowym w Dimonie. Wtedy też rozpoczęła studia na Uniwersytecie Ben Guriona w Beer Szewie[4].

Podjęła studia na wydziale literatury hebrajskiej Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. Uczęszczała na zajęcia pisania prowadzone przez Jehudę Amichaja[4].

Wydała swój pierwszy tomik poezji, Nani u-shenenu (נני ושנינו), w 1972 roku, po nim nastąpiły Seriṭa szel ḥatul (סריטה של חתול) i Galop (גלופ), które zwróciły uwagę krytyków. Kolejny tomik, Joman maṭaʻ (יומן מטע), zebrał bardzo pozytywne recenzje, będąc też zauważonym na świecie[4].

Agi Miszol jest też nauczycielką i krytykiem literackim. Należy do redakcji pisma „Helikon”, zajmującego się poezją[5].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Nani u-shenenu (נני ושנינו), Tel Awiw: ʻEḳed, 1972, OCLC 19161033 (hebr.).
  • Seriṭa szel ḥatul (סריטה של חתול), Tel Awiw: Ha-Kibuc Ha-Meʼuchad, 1977, OCLC 704344110 (hebr.).
  • Galop (גלופ), Tel Awiw: Ha-Kibuc Ha-Meʼuchad, 1980, OCLC 560893758 (hebr.).
  • Joman maṭaʻ (יומן מטע), Jerozolima: Tel Keter, 1986, OCLC 571486720 (hebr.).
  • ha-Shefelah ha-penimit (השפלה הפנימית), Tel Awiw: Ha-Kibuc Ha-Meʼuchad, 1995, OCLC 609020697 (hebr.).
  • Reʼeh shzm (ואה שם), Tel Awiw: Tag, 1999, OCLC 646305765 (hebr.).
  • Maḥberet ha-ḥalomot (מחברת החלומות), Ra’ananna: ʼEben ḥwšen, 2000, OCLC 756052699 (hebr.).
  • Agi Miszol, Dan Miron, Mivḥar ṿe-ḥadashim (מבחר וחדשים), Jerozolima: Mosad Bialiḳ, 2003, OCLC 756386719 (hebr.).
  • Momenṭ (מומנט), Tel Awiw: Ha-Kibuc Ha-Meʼuchad, 2005, OCLC 977539845 (hebr.).
  • Biḳur bayit (ביקור בית), Tel Awiw: Ha-Kibuc Ha-Meʼuchad, 2009, OCLC 542346327 (hebr.).
  • Sidur awoda (סידור עבודה), Tel Awiw: Ha-Kibuc Ha-Meʼuchad, 2012, OCLC 783455906 (hebr.).
  • ʻErah (ערה), Tel Awiw: Ha-Kibuc Ha-Meʼuchad, 2013, OCLC 857371863 (hebr.).
  • Malʼak haḥeder (מלאך החדר), Bene Berak: Mosad Bialik, 2015, OCLC 944253647 (hebr.).

Tłumaczenia jej wierszy na polski ukazały się w przekładzie Angeliki Adamczyk i Justyny Radczyńskiej w „Literaturze na Świecie”[6][7] oraz Beaty Tarnowskiej we „Frazie”[8]. Również w przekładzie tych trzech tłumaczek ukazał się po polsku w wydawnictwie a5 jej tom Jestem stąd. Wiersze (2019)[9].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Francesco Ottonello, Michele Milani, = 2019-03-11, Se tirassi un sasso alle mie spalle… Intervista a Agi Mishol [online], La Belena Bianca, 24 października 2018 (wł.).
  2. ↑ Iris Nesher, Agi Mishol [online], Poetry International Web, 2 kwietnia 2015 [dostęp 2019-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-20] (ang.).
  3. ↑ a b Agi Miszol laureatką Nagrody im. Herberta [online], Dzieje.pl, 11 marca 2019 [dostęp 2019-03-11] (pol.).
  4. ↑ a b c Vered Lee, Poet Agi Mishol Is Surprised She’s Become Hot Stuff [online], Ha-Arec, 17 maja 2012 [dostęp 2019-03-11] (ang.).
  5. ↑ a b c Przyznano Nagrodę Literacką im. Zbigniewa Herberta 2019. Laureatką izraelska poetka [online], PolskieRadio.pl, 11 marca 2019 [dostęp 2019-03-11] (pol.).
  6. ↑ Odkrycie ; Z głębokości wołam do ciebie ; Gdy otulił mnie lekki puch aniołów ; Trudno jej ; Spowiedź ; Odpoczywam w wierszach Safony ; Nokturn 2 ; Samobóczyni Andalib Takatka, Angelika Adamczyk (tłum.), Justyna Radczyńska (tłum.), „Literatura na Świecie” (5/6), 2015, s. 269–276, ISSN 0324-8305, OCLC 998307571 (pol.).
  7. ↑ Muezin z tranzystora ; Posiadłość ; W hipermarkecie ; Wieczór literacki ; Nokturn 1 ; Zmierzch, Angelika Adamczyk (tłum.), Justyna Radczyńska (tłum.), „Literatura na Świecie” (11/12), 2004, s. 69–77, ISSN 0324-8305, OCLC 998799903 (pol.).
  8. ↑ Blaszak ; Papua, Nowa Gwinea ; Z cyklu: Woskowe kwiaty ; Rozstanie ; Drzewo oliwne 2002 ; Muzom ; Gołębie ; Poniedziałek ; Gęsi, Beata Tarnowska (tłum.), „Fraza” (2), 2011, s. 42–51, ISSN 1230-4832, OCLC 999257585 (pol.).
  9. ↑ Agi Mishol, Jestem stąd. Wiersze, lubimyczytac.pl (dostęp: 5 października 2022).
  10. ↑ Maya Sela, Two Poets Win Yehuda Amichai Prize [online], 23 kwietnia 2012 [dostęp 2019-03-11] (ang.).
  11. ↑ Premio alla Carriera 2014 [online], Premio Lerici Pea [dostęp 2019-03-11] (wł.).