Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1965 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
socjolog |
Agnieszka Maria Dudzińska[1], z domu Bartmińska (ur. 5 maja 1965 w Lublinie[2]) – polska socjolog wykładająca na Uniwersytecie Warszawskim.
W latach 1974–1980 była uczestniczką i animatorką katolickiego Ruchu Światło-Życie[1]. W latach 1977–1983 działała w harcerstwie[1].
Ukończyła studia socjologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[1]. W latach 2005–2019 pracowała w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, specjalizując się w socjologii polityki i metodologii socjologii. W 2009 obroniła tam doktorat z socjologii pt. Reprezentacja polityczna w Polsce na różnych szczeblach systemu władzy[3]. Od roku 2019 zatrudniona na Uniwersytecie Warszawskim jako adiunkt w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji[4].
W latach 2013–2014 była zastępcą prezesa ds. programowych w Państwowym Funduszu Osób Niepełnosprawnych[1].
Działa społecznie na rzecz osób niepełnosprawnych: była przewodniczącą Komisji Dialogu Społecznego ds. Mieszkań Chronionych i Komisji Dialogu Społecznego ds. Niepełnosprawności w Warszawie[1]. W 2011 była nominowana do nagrody „Stołek” przyznawanej przez „Gazetę Stołeczną” za działania na rzecz tworzenia mieszkań chronionych dla osób niepełnosprawnych. Otrzymała też nagrodę czytelników[2]. W latach 2009–2012 działała w stowarzyszeniu Nie-Grzeczne Dzieci[5]. Była członkiem zespołów ekspertów przy Rzeczniku Praw Obywatelskich i Ministrze Edukacji Narodowej[6]. Jest członkiem zespołu Centrum Badań na Niepełnosprawnością[7].
20 września 2018 została zgłoszona przez Prawo i Sprawiedliwość na stanowisko rzecznika praw dziecka[8]. Podczas głosowania w Sejmie 4 października 2018 nie uzyskała jednak wymaganej bezwzględnej większości głosów[9]. 11 października 2018 jej kandydatura została ponownie zgłoszona przez PiS[6]. 23 października 2018 została wybrana przez Sejm na stanowisko rzecznika praw dziecka[10]. 26 października 2018 Senat nie wyraził jednak zgody na powołanie jej na to stanowisko[11].
W 2015 ukazała się jej książka pt. System zamknięty. Socjologiczna analiza procesu legislacyjnego (Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2015, ISBN 978-83-7383-774-4)[12].
Jest zamężna, ma troje dzieci[6].