Agroeca | |||
Westring, 1861 | |||
Knapiatek brązowy | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Agroeca | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Agelena linotina sensu Westring, 1861 | |||
Synonimy | |||
|
Knapiatek (Agroeca) – rodzaj pająków z rodziny obniżowatych.
Średnich rozmiarów pająki o zwartej budowie ciała. W zarysie jajowaty, o szerokości wynoszącej około ¾ długości karapaks ma niewystającą część głowową i głębokie, wyraźnie widoczne jamki. Owłosienie karapaksu jest krótkie i położone. Ośmioro zbliżonych rozmiarami oczu rozmieszczonych jest ciasno. W widoku od góry przednie pary oczu leżą w linii prostej, natomiast w widoku z przodu para przednio-środkowa leży nieco wyżej niż przednio-boczna. Tylny rząd oczu jest dłuższy, a oczy tylno-środkowe leżą wyraźnie dalej z tyłu niż tylno-boczne. Odległości między kolejnymi oczami tylnego rzędu są równe. Wysokość nadustka jest trochę większa niż szerokość oka z pary przednio-środkowej. Dość tęgie i krótkie szczękoczułki mają 3 ząbki na krawędzi przedniej i 2 lub 3 na krawędzi tylnej. Szczęki mają brzegi przednio-boczne ustawione równolegle. Opistosomę (odwłok) cechuje stożeczek zastąpiony sześcioma szczecinkami. Nadstopia dwóch początkowych par odnóży zaopatrzone są w po trzy pary kolców na stronie spodniej. Pierwsza para odnóży ma ponadto dwie pary kolców na spodzie goleni, trzy pary kolce na grzbietowej stronie uda i jeden lub dwa kolce na jego stronie przednio-bocznej. Czwartą parę odnóży cechuje głęboko wcięty krętarz. Kądziołki przędne są dwuczłonowe, a ich tylna para jest najdłuższa[1].
Takson głównie holarktyczny. Poza Palearktyką i Nearktyką po jednym gatunku stwierdzono w Peru, Kolumbii i Indiach[2]. W Europie występuje 20 gatunków[3], z czego w Polsce stwierdzono 5[4] (zobacz: obniżowate Polski).
Rodzaj ten wprowadzony został w 1861 roku przez Niklasa Westringa dla pojedynczego, gatunku opisanego przez Karla Ludwiga Kocha jako Philoica linotina[5], który później został zsynonimizowano z Agroeca brunnea. Późniejsze przebadanie zbioru Westringa wykazało jednak, że osobniki oznaczone przez niego jako linotina należą w rzeczywistości do Agroeca proxima, stąd Torbjörn Kronestedt sugeruje w pracy z 2009, że to A. proxima uznać należy gatunkiem typowym rodzaju[6].
Dotychczas opisano około 30 gatunków[2]: