Portret nieznanego malarza lub autoportret Esteve | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Agustín Esteve y Marqués (ur. 12 maja 1753 w Walencji, zm. 1830 tamże) − hiszpański malarz portrecista związany z dworem króla Karola III.
Prawdopodobnie był synem walencjańskiego rzeźbiarza o takim samym imieniu i nazwisku. Studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych San Carlos w Walencji. W konkursie Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie otrzymał w 1772 r. pierwszą nagrodę w kategorii rysunku, a w 1778 r. pierwszą nagrodę w kategorii malarstwa[1].
Wzorował się na neoklasycznym malarstwie Mengsa oraz wczesnych dziełach Goi, którego często kopiował. W 1780 r. król Karol III mianował go nadwornym malarzem[1].
Do ważnych mecenasów malarza należeli książę i księżna Osuny – Pedro i María Josefa Pimentel y Téllez-Girón, czołowi przedstawiciele hiszpańskiego oświecenia. Roztaczali mecenat nad wieloma naukowcami i artystami epoki. W latach 1797–1807 Esteve namalował dla nich serię portretów członków rodziny i innych dzieł, ostatnim zleceniem był prawdopodobnie zaginiony Portret konny Ferdynanda VII z 1814[2]:
Portrety książąt:
Portrety dzieci książąt:
Portrety wnuczek książąt:
Portrety rodziców księżnej: