Al Zafir

Al Zafir
Państwo

 Egipt

Typ

SRBM

Status

wycofany

Lata służby

1963

Długość

5,50 m[a]

Średnica

0,76 m[b]

Rozpiętość

0,91 m[c]

Napęd

jednostopniowy

Paliwo

WFNA/hydrazyna

Zasięg

376 km

Naprowadzanie

bezwładnościowe

Celność

CEP: 9-20 km

Głowica

odłamkowo-burząca (60 kg)

Al Zafiregipski rakietowy pocisk balistyczny krótkiego zasięgu. Jeden z trzech pocisków rozwijanych do 1966 z pomocą Republiki Federalnej Niemiec, obok Al Kahir i Al Raid[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Rozwój

[edytuj | edytuj kod]

Prace nad pociskiem rozpoczęto w 1958 roku, a testy przeprowadzano w latach 1961-1962. Egipt chciał ich wyprodukować ok. 400 sztuk. Pocisk wykorzystywał wiele rozwiązań z rakiet V2, gdyż początkowo był rozwijany przez specjalistów wcześniej pracujących dla hitlerowskiej Luftwaffe, uprowadzonych przez Mosad w ramach Operacji Damokles, m.in. Wolfganga Pilza. Z uwagi na rozwój projektu i naciski RFN, po 1964 praktycznie nie brali oni udziału w pracach i opuścili Egipt.

Pocisk został pierwszy raz pokazany publicznie w trakcie defilady wojskowej w Kairze 23 lipca 1963.

W pocisku próbowano używać również elementów francuskich, np. systemów naprowadzania z rakiet Véronique.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. 6,1 m według Encyclopedia Astronautica.
  2. 0,61 m według Encyclopedia Astronautica.
  3. Według Encyclopedia Astronautica.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Military Statistics - WMD - Missile: Countries Compared. [w:] NationMaster [on-line]. [dostęp 2015-03-02]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mark Wade: Al Zafir. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2015-03-01]. (ang.).
  • Owen Sirrs: Nasser and the Missile Age in the Middle East. Routledge, 2006. ISBN 0-415-37003-5. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]