Alain Pompidou

Alain Pompidou
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1942
Paryż

Data śmierci

12 grudnia 2024

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel akademicki

Stanowisko

prezes Europejskiego Urzędu Patentowego (2004–2007)

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Kawaler Orderu Palm Akademickich (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Alain Pompidou (ur. 5 kwietnia 1942 w Paryżu[1], zm. 12 grudnia 2024[2]) – francuski naukowiec, nauczyciel akademicki i polityk, profesor, poseł do Parlamentu Europejskiego III i IV kadencji, w latach 2004–2007 prezes Europejskiego Urzędu Patentowego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Adoptowany syn Georges’a Pompidou i jego żony Claude Pompidou[3]. Był żonaty, miał troje dzieci[4].

Z wykształcenia doktor nauk medycznych i biologicznych, absolwent Uniwersytetu Paryskiego. Od 1974 do 2004 pracował jako profesor histologii, embriologii i cytogenetyki[5], zawodowo związany z wydziałem medycyny Université de Paris V[4]. Był też ordynatorem i dyrektorem w grupie szpitalnej Saint-Vincent-de-Paul-La Roche-Guyon. Zajmował się działalnością doradczą w ramach krajowych i międzynarodowych instytucji (w tym WHO i UNESCO), od 1986 do 1997 pełnił funkcję specjalnego konsultanta francuskiego premiera, a także ministrów nauki oraz zdrowia[5].

Politycznie był związany z gaullistowskim Zgromadzeniem na rzecz Republiki. W latach 1989–1999 przez dwie kadencje sprawował mandat eurodeputowanego[1]. Następnie do 2004 zasiadał w pełniącej funkcje doradcze francuskiej Radzie Gospodarczej i Społecznej jako rzecznik ds. badań naukowych[5]. Współzałożyciel Francuskiej Akademii Technologii (2000), zajmował w niej stanowiska wiceprzewodniczącego i (od 2009 do 2010) przewodniczącego. W latach 2004–2007 kierował Europejskim Urzędem Patentowym, następnie do 2009 był doradcą prezesa Centre national de la recherche scientifique. Był wiceprzewodniczącym (2004–2009) i przewodniczącym (2009–2011) działającej w ramach UNESCO Światowej Komisji ds. Etyki Wiedzy Naukowej i Technologii (COMEST). Powoływany także m.in. w skład organów nadzorczych Centre Georges Pompidou[4].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2015-12-06].
  2. ↑ Eric Roussel: Alain Pompidou, fils de l’ancien président, est mort. lefigaro.fr, 12 grudnia 2024. [dostęp 2024-12-12]. (fr.).
  3. ↑ Caroline Pigozzi: Alain Pompidou ressuscite Georges. parismatch.com, 11 grudnia 2012. [dostęp 2015-12-06]. (fr.).
  4. ↑ a b c d e f Alain Pompidou. robert-schuman.eu. [dostęp 2015-12-06]. (ang.).
  5. ↑ a b c Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2015-12-06]. (ang.).